De rechtbank in Rotterdam heeft bepaald dat het DNA van vruchtbaarheidsarts Jan Karbaat uit de kluis mag voor een vaderschapstest. De arts insemineerde meerdere onwetende vrouwen met zijn eigen zaad in plaats van het zaad van anonieme donors te gebruiken. Dit nieuws bracht me nogmaals aan het denken over de vraag, wat als ze aan mij vragen of ik mijn zaad wil doneren.
Inhoud
Niet zomaar natuurlijk
Niet ieder stel heeft de mogelijkheid om op een natuurlijke manier zwanger te worden. Te zwak zaad van de man, zwakke eicellen bij de vrouw of een homoseksueel stel kunnen redenen zijn waarom er niet op een biologische manier een baby verwekt kan worden. In tv-series en films zie je wel eens de moeilijkheden van een stel om een juiste donor te vinden. Twee bloggende dames lieten heel Nederland meeleven in hun zoektocht naar de juiste zaadjes. In de film ‘Jack bestelt een broertje‘ is Jack op zoek naar willies zodat hij bij zijn lesbische moeders een broertje kan krijgen voor zijn verjaardag. Een kinderwens kan zo sterk zijn, dat als het niet zomaar op de natuurlijke manier gaat, er medisch ingegrepen wordt. Eén van de manieren is door zaad van een donor te gebruiken.
Mag ik jouw zaad?
Om aan zaad te komen kun je terecht bij de spermabank waarbij je voor een (anonieme) donor kiest. Je kunt echter ook zelf op zoek gaan naar een donor, wellicht iemand uit je kennissenkring. Je stelt dan één van de meest intieme vragen: “Mag ik jouw zaad?” Ik heb me vaker afgevraagd wat mijn antwoord op deze vraag zou zijn en ik denk dat ik er uit ben. Mijn egoïstische antwoord zal waarschijnlijk ‘nee’ zijn. Ik weet dat ik de vrager er enorm mee zal teleurstellen, want het vergt moed om die vraag te stellen. Waarschijnlijk is er lang over nagedacht en zijn er afwegingen gemaakt waarom de vraag wel/niet aan mij gesteld zou worden. Misschien is het raar, maar ik vind het deels wel een geruststellende gedachte dat ik er al over nagedacht heb.
Mijn reden voor mijn antwoord
Ik heb gekozen voor een ‘waarschijnlijke nee’. Dat is een nee die niet helemaal compleet vast staat. Wellicht is er een reden te vinden waarom ik bij iemand of een situatie alsnog ‘ja’ zou zeggen, al acht ik die kans momenteel klein. Het is niet zo dat ik iemand anders de kinderwens niet wil laten vervullen, maar het zal dan zijn met deels ‘mijn kind’. Ergens loopt er dan een kind dat biologisch een deel van mij is. Dat ik dan zijn of haar vader niet ben is iets wat ik me niet kan voorstellen. Een kind op de wereld zetten betekent voor mij ook dat je er voor dat kind bent, dat je het verzorgt en helpt op te groeien tot een fantastisch persoon. Ik geloof niet dat ik de enige ben die dat kan, sterker nog, ik denk dat er meer dan genoeg mensen zijn die dat veel beter kunnen dan ik. De gedachte dat ik niet die belangrijke factor in het leven van ‘mijn kind’ zal zijn, niet het papa-gevoel over dat kind zal hebben, zal een zware gedachte zijn die constant in mijn achterhoofd zal blijven hangen. Ergens loopt een stukje van mezelf rond zonder dat ik weet hoe het daarmee gaat.
Hulde voor de zaaddonor
Dat ikzelf niet sta te springen om zaaddonor te worden, wil niet zeggen dat ik wensgezinnen een kind wil onthouden. Ik vind het fantastisch dat er gezonde mannen zijn die een ander aan het grootste geluk op aarde willen helpen. Zolang je al man achter je besluit staat en het kunt accepteren dat je daarna niet de ouder bent, dan ben jij de geschikte persoon hiervoor.
Wat zou jij doen?
Stel jij krijgt als man de vraag om je kwakkie in een bakkie te doen om zo een ander stel te helpen aan gezinsuitbreiding, wat zou jij dan doen?
Laat ik diezelfde vraag eens stellen aan de dames: zou jij je eitjes hiervoor doneren?
Nog een vraag aan de dames, stel iemand vraagt het zaad van jouw vent, hoe reageer je dan?
Het is echt een artikel om over na te denken zeg. Sowieso in mijn geval hoef ik er niet over na te denken omdat mijn lichaam de stress van zo’n ingreep weer te spannend vindt. En wat betreft de vraag of iemand het zaad van Bjorn zou mogen gebruiken.. uh jeetje zeg. Ik denk dat ik toch een nee zou moeten verkopen. Maar meer om de reden dat ik inderdaad vind dat als je een kind op de wereld zet je er ook een “aandeel” in wil leveren. Goed artikel zeg!
Wat een lastige vraag hè. Bij mij kwam hij al een aantal jaar op verschillende momenten terug, waardoor ik nu het antwoord eens op ‘papier’ wilde zetten.
Dat snap ik wel ja. Het geeft je ook echt even stof tot nadenken.
Moest zelfs even nadenken over de afbeelding en besloot toen zelf maar wat te tekenen 😜
Hahaha daar zijn we heel blij mee met deze keuze 😂😂
Ik weet t niet, ligt zo aan de persoon die het vraagt. Als het ‘in de familie blijft’ – wat in de context van kinderen krijgen eigenlijk nogal dubieus is haha – dan voelt dat toch logischer dan iemand die je niet kent.
Voor mij zou het ook een brug te ver zijn, vermoed ik. Zeker omdat het als vrouw een flinke ingreep is en kan leiden tot vervelende complicaties. Dat zou ik eigenlijk alleen over hebben voor mijn zusje of heel naaste vrienden/vriendinnen.
Ik weet t niet, ligt zo aan de persoon die het vraagt. Als het ‘in de familie blijft’ – wat in de context van kinderen krijgen eigenlijk nogal dubieus is haha – dan voelt dat toch logischer dan iemand die je niet kent.
Voor mij zou het ook een brug te ver zijn, vermoed ik. Zeker omdat het als vrouw een flinke ingreep is en kan leiden tot vervelende complicaties. Dat zou ik eigenlijk alleen over hebben voor mijn zusje of heel naaste vrienden/vriendinnen.