“Welkom terug op school, hier zult u de komende acht jaar weer rondlopen. Alleen nu niet als leerling, maar als ouder.” Met deze woorden opende de avond gisteren ongeveer en werden we welkom geheten door de directeur.
Met ongeveer vijftien ouders zaten we in de lerarenkamer van een ons volstrekt onbekende school. Beiden hebben we les gehad ver buiten het dorp omdat we hier slechts import zijn. Een goed idee dus om op deze kennismakingsavond aanwezig te zijn.
Eerder bezochten we al een kleine school een dorpje verderop dat uit slechts vier klassen bestaat. Nu wilden we de andere kant eens zien van een grotere school. Zo kunnen we goed de voors en tegens tegen elkaar afwegen.
Je begrijpt het al. We zijn op zoek naar een school voor Liam. Hij is nu nog drieeneenhalf, maar na de grote vakantie mag hij al naar de grote school. Waar is ineens de tijd gebleven. Ik weet dat het een cliché opmerking is, maar soms is dat gewoon het enige wat je erover kan zeggen.
Gisterenavond had ik tijdens het wandelen door de school en tijdens de stroom aan informatie ineens het gevoel dat het nu wel ‘echt’ begint te worden. Dat we nu ineens weer een grote stap in zijn en ons leven aan het maken zijn. Straks gaat hij voor het eerst naar de kleuterklas en wordt de inrichting van onze dagelijkse routine heel anders. Ik bedenk me nu ineens dat Chantal voorschoolse opvang heeft en dat ik minimaal twee keer per week degene zal zijn die Liam naar school gaat brengen.
Naast de school moeten we ook gaan denken aan de bso aangezien onze gastouder kinderen tot 4 jaar opvangt. Bedenken of we tussenschoolse opvang nodig hebben of dat hij thuis zijn boterham kan eten. Nee, na het kiezen van een school zijn we dus nog lang niet klaar.
Maar nu? Nu is het kiezen tussen twee scholen. Een grote school met veel extra faciliteiten of een kleine school waar ze elke leerling kennen? Een grote school met veel klasgenootjes uit de buurt of een kleine school iets verder weg? Het zijn niet de enige punten die op ons afweeglijstje staan. Het wordt dus wikken en wegen en zien welke kant van de weegschaal door zal slaan.
Hoe heb jij gekozen voor een school? Welke afwegingen maakte jij?
Uncategorized
Terug in de schoolbanken, als ouder
Kleine kindjes worden snel gróót. 😉
Wij konden kiezen tussen 2 scholen. Een obs en een gelovige school. Ik vond deze laatste ( ondanks dat wij niet gelovig zijn) in hun visie het beste bij ons mannetje aansluiten. Daarbij komt dat de school aan het vernieuwen is qua missie en visie en ik als ouder een klik voelde bij/met verschillende leerkrachten. Onze zoon had ook in een andere wijk naar school mogen gaan maar een groot voordeel van school in de buurt is dat je kunt fietsen of lopen. Is dus veiliger en beter voor milieu oh en vriendjes wonen dicht bij wel zo fijn als de kids op vrije middagen samen willen spelen.
Succes met het maken van deze oh zo belangrijke en moeilijke keuze
Dank je wel Mira. We gaan binnenkort ook nog even kijken als de school echt bezig is, als de kinderen er ook rondlopen. Dan nemen we Liam mee om te zien wat zijn reactie is op deze school. Bij de andere hebben we dat al kunnen zien. Het wordt natuurlijk de plek waar hij acht jaar moet zijn, dus het moet in eerste instantie ook voor hem goed voelen.
Ga op je gevoel af. Ik ben nu bezig met middelbare scholen. Das pas hoofdpijn. Mijn dochter wordt bijna 2 en moet ik nu al in gaan schrijven. Ik kan kiezen uit 4 scholen. Debgeen waar mijn zoon nu nog op zit. Dat is 5 minuten lopen. De vrijeschool en de montessori. Beide 20minuten fietsen als ik wind mee heb. Beide niet geschikt voor mijn andere kinderen dus waarschijnlijk ook niet voor mijn dochter. Dan is er een nieuwe school. Klein en ook 5 minuten lopen. Geven voor 60% in het Engels les. Geen idee of dat wat is. Ga ik wel bekijken. En dan ga ik gewoon op mijn gevoel af. Denk daarbij vooral aan waar jij denkt dat je kind het beste op zijn plek is.
Dank je wel voor je raad. Het liefst zou ik een school zien die in het midden ligt van de twee keuzes, maar die is er niet (in de buurt).