Toen in 2013 onze geparkeerde Mazda 323F voor de deur aan gort werd gereden door een gezopen @#%, moesten we heel snel op zoek naar nieuwe transport. Chantal was immers hoogzwanger en we moesten gewoon kunnen rijden als het nodig was. Al snel werden we geholpen aan een Volkswagen Golf.

Diesel
We reden eerst in een benzinebak, maar met familie aan de andere kant van het land, regelmatige ritjes richting de Efteling en dagelijkse ritten naar het werk, moesten we eigenlijk wel over naar een diesel. Dat heeft het Golfje geweten. In zo’n vier jaar tijd tuften we ongeveer 200.000 kilometer weg. Best grappig als je bedenkt dat de vorige eigenaar niet eens is gelukt in veel meer jaren. Een diesel als keuze heeft ons heel wat ritten naar de pomp gescheeld.

Steeds vaker pech
Met het aantal kilometers asfalt sleet ook de auto. Een paar keer een aandrijfas laten vervangen, de accu heeft het zwaar gehad, koppeling is aangepakt en ga zo maar door. Laatst stonden we nog op de snelweg met rare tikken onder de motorkap en kwam de ANWB te hulp. Een testritje samen met de monteur zorgde voor een aanbevolen reparatielijstje voor onze garage. We konden in ieder geval nog wel veilig, rustig, verder rijden. Een paar dagen later brachten we de auto weg.

Slecht nieuws
Al na een paar dagen kregen we slecht nieuws. De accu moest worden vervangen, iets met een homokineetset (een watte?), lekke uitlaat, aandrijfas bijna naar zijn grootje en nog wat kleine dingen. En daarna werd de monteur nog eerlijker, als dit gerepareerd was zouden er nog wel wat dingen aan gaan komen de komende kilometers. Met ruim 360.000 kilometer op de teller moesten we concluderen dat het einde verhaal is. We hebben de laatste kilometers gereden in ons blauwe Golfje.

Vervangend tijdelijk vervoer
Door het dorp waarin we wonen zijn we afhankelijk van onze auto. Openbaar vervoer gaat hier niet vaak en heeft dan hele lange ritten voordat we in de stad zijn om vanuit daar verder te reizen. Met twee kleintjes in huis wil je ook snel overal kunnen zijn als er iets aan de hand is. De eerste week hebben we de auto van mijn ouders mogen gebruiken en hebben ze daarvoor wat afspraken afgezegd. Nadat we bij de garage aangaven dat het mooi geweest was, lieten ze ons weten dat de leenauto terug was en wij die konden ophalen. Daar tuffen we nu sinds een week of twee in.

Nieuwe auto
De wensen voor de nieuwe auto waren doorgegeven en al snel werd er wat gevonden door de garagehouder. Yes! Uhm nee, de handelaar had het iets te rooskleurig voorgesteld en dat bleek pas toen het in de garage stond. Onze garagehouder weigerde om deze wagen aan ons te verkopen en stuurde deze meteen terug. Hij heeft duidelijk het beste met ons voor. Zijn zoektocht ging verder, tot afgelopen dinsdag. Hij vond hetzelfde type auto als de teruggestuurd met betere condities. Nog een weekje en dan hebben we eindelijk weer een eigen auto. Gisteren kwam de wagen binnen bij de garage en momenteel wordt het binnenstebuiten gekeerd. Alles nagelopen op  onvolkomenheden en daarna mogen wij weer naar hartelust asfalt verslinden. Wat voor merk en type auto er voor onze deur komt te staan houden we nog even een verrassing. We gaan in ieder geval voor een slagje groter zodat we wat meer laadruimte hebben.