Nog zo'n shitverhaal 

img_20170308_211746_783.jpgKen je deze nog? Dit wordt weer zo’n smakelijk verhaal. Dus geen zin in shitverhalen, bruine strepen in het kwadraat of een verhaal met een geurtje? Lees dan vooral niet verder, maar anders…. Welkom in de wereld van de nadelen van het ouderschap.

Het bedtijdriedeltje is gedaan. Naar de wc, omkleden, verhaaltje, knuffeltje, kusje en kabouterkus. De deken wordt lekker omhoog getrokken, de lamp gaat uit. “Welterusten, slaap lekker.” Zoals gewoonlijk zit ik naast het bed een beetje op mijn telefoon te pielen. Instagram loeren, Facebook napluizen, een kijkje naar de statistieken. Gewoon wat ik altijd doe totdat Liam slaapt.
Naast me draait hij wat rond, krioelt door de dekens heen. Plotseling begin ik een snikje te horen. “Liam, wat is er?” “Weet ik nog niet.” “Je weet toch wel waarom je moet huilen?” “Omdat ik moet poepen en te laat was.” Ik begin al wat te ruiken en heb het vermoeden dat hij een scheetje gelaten heeft. Hoewel? Dit stinkt wel behoorlijk. “Heb je in je broek gepoept?” “Ja, omdat ik te laat was.”
SHIT! Dat is het eerste woord wat in mijn hoofd komt en er dus ook uitflapt. Best toepasselijk moet ik zeggen. Ja ik weet het, het is niet zo netjes van me. Maar toch: SHIT!
Snel til ik de meneer uit bed en breng hem naar de badkamer. Trek zijn broek en onderbroek omlaag om hem snel op het potje te zetten. Daar gaat het dus nog verder mis. Wat in zijn onderbroek zit smeert zich uit over zijn benen en valt deels op de vloer. Al snel zit het potje ook onder inclusief een verse lading bruine smurrie.
De kleding smijt ik richting het putje en zet de harde straal van de douche erop. Ik zie de plakken er van af komen en verdwijnen. De prullenbak pak ik erbij voor de drek aan zijn benen. Met wat tissues veeg ik het ergste er af. Als de laatste persing geweest is laat ik hem richting putje lopen. Haal met nog een doekje het potje leeg om het in de prullenbak af te voeren. Hoppakee, daar gaat de straal weer om alle stinkende troep van billen en benen te spuiten. Daarna is het potje aan de beurt. Liam vind het allemaal maar prachtig en vertelt mij zijn lievelingsgrap: “Papa?” “Ja?” “Poep!”
Nadat alles schoon is, de vuilniszak aan de straat staat voor morgenochtend en Liam weer aangekleed is, doe ik bedbrengpoging nummer twee. “Welterusten, slaap lekker.” Daar zit ik weer, in het donker een blogje te schrijven op mijn telefoon.
“Lezer?” “Ja?” “Poep!”
* Om het verhaal even te verduidelijken, Liam heeft al enkele dagen last van zijn buik. Normaal gaat hij gewoon naar de wc.

Schrijver: Papa's wereld

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *