“Wat moet jij nu op een negenmaandenbeurs, dat is toch voor vrouwen?” Die vraag heb ik al verschillende keren gekregen. Mag ik het als man niet gewoon leuk vinden om te gaan? Dit jaar zal ik voor de derde maal naar de negenmaandenbeurs gaan. Niet eens omdat er wat op komst is, maar gewoon om een dagje uit te zijn naar iets dat ik leuk vind.

Man in de minderheid

Als man zal ik er flink in de minderheid zijn. Van de bezoekers zal gok ik zo’n 95% vrouwelijk zijn, als ik Papadag even niet meetel. Die dag ga ik dan ook niet, sterker nog, die is al geweest. De meeste mannen die ik zal tegenkomen, zullen de mannen zijn die me van alles proberen te verkopen of testen.
Om me heen hoor ik de meeste mannen zeggen dat het een echt vrouwending is. Niet stoer om naartoe te gaan en een hel om tussen een massa shoppende vrouwen rond te lopen die helemaal leip worden van al dat babyspul. Nou en! Alsof ik het niet gewend ben om in omgevingen te zijn met voornamelijk vrouwen. Op mijn opleiding zat ik met een handjevol mannen in mijn leerjaar, op de versafdeling van de supermarkt was ik tijdenlang de enige man en als pedagogisch medewerker ben ik ook in de minderheid. Het is maar wat je gewend bent.

Liever naar een beurs dan naar de stad

Aan shoppen heb ik een redelijke hekel. Als ik naar de stad ga is dat meestal voor een aantal gerichte boodschappen en daarbij wil ik wel eens een extra winkel induiken om te zien of er wat leuks te vinden is, maar daar blijft het dan ook bij. Zo’n beurs is weer iets heel anders. Dat is meer een dagje uit waarbij ik de verschillende kraampjes af struin om te zien wat er op de markt is.

Geboortekaartjes niet aan mij besteed

Wat buiten mijn interesse ligt loop ik snel voorbij en bij andere kraampjes blijf ik wat langer hangen. De geboortekaartjesstraat is niet aan mij besteed. Als we een geboortekaartje nodig hebben, dan ontwerp ik die zelf wel. Dat heb ik voor Liam ook gedaan. Vind ik veel leuker als al die standaardkaartjes die een ander ook kan gebruiken. Toch laat ik mijn oog er met een hele snelle blik overheen gaan of er nog iets bij zit qua inspiratie, langer dan drie minuten duurt dat niet voor alle kraampjes samen.

Verder kijken dan de producten

Zelf ben ik verzot op karakters, tekenfilmpjes en thematisatie. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik een kraam als die van Nijntje en Woezel en Pip wat langer bekijk. Daar verdwijnt dan ook meestal wat in mijn tas na afgerekend te hebben. Papa blij, mama blij en Liam blij. Ik kijk dan ook niet alleen naar de producten, maar ook hoe de thematisatie van de kraam is gedaan, vaak een feestje voor het oog.
Ga ik voor de producten? Nee, want die kan ik in de gewone winkels ook wel krijgen. Ga ik voor alle gratis producten? Nee, want dat is een grote mythe. Je komt niet met een tas vol gekregen spullen thuis. Tenzij je alle magazines en folders mee wilt rekenen. Ga ik voor de aanbiedingen? Nee, want die zijn meestal voor ons niet van toepassing. Waar ik dan wel voor ga? Voor de gezelligheid, puur omdat ik het leuk vind.

Naar de Negenmaandenbeurs zonder vrouw

Twee jaar terug liep ik rond met een zwangere vrouw zonder een echt toonbaar buikje. vorig jaar was het de bedoeling dat ze weer mee ging met een kleine in de draagdoek. Helaas werd de kleine ziek en bleven zij thuis. En ik, ik nam mijn moeder mee op het andere kaartje om zo toch te gaan en de plannen die we samen gemaakt hadden toch uit te voeren. Dit jaar gaan we weer als gezin, hopelijk, want momenteel snotteren we alle drie en is vrouwlief onder de medicijnen. Even opknappen en dan kijken welke dag we kunnen gaan, want de kaartjes hebben we al.
Oh ja, een tipje. Heb je niet al te veel te besteden, neem dan je eigen broodjes en een flesje drinken mee. Er is daar keuze volop, maar de prijzen die weten ze wel. Een flesje cola is daar nog duurder dan in een pretpark.

Een man die drie jaar achter elkaar naar de Negenmaandenbeurs gaat, volgens mij is dat best een zeldzaamheid.