Twee vingers drukken op een klein lijfje. Boven op een tafel ligt een kindje van nog geen jaar oud. De twee vingers bevinden zich precies tussen de twee tepels in en gaan ritmisch heen en weer. Diep genoeg om het hartje aan de gang te krijgen. Na een keer of vijftien tilt hij het kinnetje op, zet zijn mond over het mondje en de neus en blaast krachtig genoeg om de borstkas op en neer te zien bewegen. Langzaam slaat bij hem de vermoeidheid toe en ik zie zijn blik op mij gericht. De alarmdienst heb ik al gebeld en ik weet dat ik nu nog meer moet gaan doen.

Mijn handen nemen het over

Even twijfel ik en moet ik me vermannen om te gaan handelen. Snel nemen mijn handen het over, binnen een tel weet ik de plek te vinden om de reanimatie over te nemen. Ik druk en tel en blijf dit herhalen. Al snel plaats ook ik mijn mond over het kleine mondje heen en blaas. Het zweet begint me over de rug te lopen. De adrenaline giert door mijn lijf terwijl ik het kind in leven probeer te houden. Een hand op mijn schouder en een stem die zegt dat ik mag stoppen, de reanimatietraining is voorbij.

Even was het echt

Vlak voordat de training startte legde de instructeur de poppen klaar. Eén ervan een baby’tje, de ander een klein kind. Even rilde ik en werd het wat licht in mijn hoofd. Mijn probleem is dat ik visualiseer, de beelden springen direct in mijn hoofd. De pop was een momentje mijn eigen kleine Liam. Schuddend met mijn hoofd liet ik het beeld verdwijnen en bracht ik mijn gedachten weer bij de lesstof.

Verplichte cursus

Als pedagogisch medewerker in de kinderopvang heb ik het geluk dat ik via het werk een ehbo-cursus moet/mag volgen. Iedereen is dat bij ons verplicht, verloopt je herhalingsdatum dan loop je kans ontslagen te worden. Als bhv-coördinator in het cluster waar ik werk mag ik naast de kleine cursus ook de uitgebreide doen. Vandaag was de jaarlijkse herhaling. Ondanks dat ik de basis inmiddels wel weet, is het elke keer weer een hoog ohja-gehalte.

Als je het ineens wél nodig hebt

Tijdens de cursussen word ik telkens weer even op de realiteit gewezen. Ondanks dat kinderreanimatie niet zo heel vaak voorkomt (vergeleken met volwassenen) is elke er eentje te veel. Het is dan wel belangrijk dat je weet wat je moet doen. Dankzij deze jaarlijkse opfrissingen weet ik het gelukkig. Met een tweede pedagogisch medewerker in huis, vrouwlief werkt ook in de kinderopvang, hebben we beiden het diploma op zak. Vaak heb je het niet nodig, maar die zeldzame momenten dat je het wel nodig hebt….
Het is ongeveer een jaar geleden, toevallig had ik de avond ervoor de herhaling gehad, dat ik met wat kinderen bij het aanrecht stond. Terwijl ik fruit sneed, deelde ik alvast wat uit aan de hongerige wolven. Een proest, een geroggel, twee handen om een nek en een hoofd dat naar adem snakte. In een flits schoot mijn hand tussen de schouderbladen en met een harde klap sloeg ik op de juiste plek. Een stuk appel vloog uit zijn mond en belandde op het aanrecht. Zonder na te denken, puur uit relfex, deed ik wat ik de avond ervoor nogmaals geleerd had. Diezelfde middag legde ik zijn ouders uit wat er gebeurd was en dat er misschien een blauwe plek van een klap te zien zou zijn. Liever dat dan een kind in een houten kistje grapte ik een beetje naar ze. Die grap konden ze gelukkig waarderen, mijn levensreddende actie nog veel meer.

Ik ben voorbereid

Tijdens een noodsituatie weet ik wat ik moet doen, ook thuis. En toch, als het om je eigen kind gaat is het ineens heel anders. Naast de opgedane kennis gaan ineens heel andere emoties meespelen. Ineens is het jouw kind dat hulp nodig heeft en misschien hangt zijn leven op dat moment wel helemaal van jou af. Vandaag installeerde ik direct de gratis reanimatie-app van de Nederlandse Hartstichting op mijn telefoon vanuit de appstore. Tijdens een noodsituatie loodst deze je door alle stappen heen. Misschien een tip om deze gewoon eens te downloaden en ook de andere functies te bekijken. Het kan je net even die rust geven die je in een noodsituatie nodig hebt. Met een druk op de knop bel je ondertussen ook met de 112-alarmdienst.

Weet jij wat je moet doen?

Weet jij wat je moet doen als je kind in een noodsituatie komt? Ehbo-cursussen worden in het hele land gegeven. Sommige behoorlijk prijzig, andere weer wat minder. Zoek eens in je eigen regio welke mogelijkheden er zijn. Een avondje op cursus, een vol weekend of meerdere weken een avond. Net wat jou uitkomt en hoever je wilt gaan. Zelf houd ik het bij de cursussen van het werk.
Wat doe jij?

De cursus die ik volgde werd gegeven door Medac in opdracht van KION.