De laatste jaren zijn er flink wat dingen veranderd. Samenwonen, trouwen en een pracht van een zoontje krijgen. Plannen maken werkt niet echt helemaal meer, want je bent per dag aan het kijken wat er kan. Hoe voelt de kleine zich, komen we uit qua tijd, hoe voelen wij onszelf. Er zijn zoveel factoren die spelen bij het plannen. Toen ik hoorde dat ik een zoontje kreeg kwamen er direct een paar levensdoelen met hem voor mij bij. Elk levensdoel op zijn tijd. Gisteren voltooide er weer een doel, veel vroeger dan verwacht.

Doel 1: Met de wandelwagen door de Efteling

Het is geen geheim dat ik een liefhebber ben van het Kaatsheuvelse sprookjespark. Tijdens wandelingen met vrienden die kleintjes bij hadden had ik al telkens kriebels. Maar ja, dan eerst een vrouw vinden en dan kinderen krijgen. Toen mijn vrouw dan ook zwanger raakte voelde ik het eerste levensdoel aan aankomen. Die eerste wandeling door het sprookjesbos. Liam was pas enkele weken oud toen we voor het eerst gingen. Nu is hij 22 maanden oud en heeft al flink wat bezoekjes gedaan. Jokie MOET bezocht worden en het Sprookjesbos is ook een hit. Ik zie hem nu alweer naar de paddenstoelen rennen om te gaan luisteren.
Zie ook: Papa’s wereld bezoekt: Efteling
Doel 1: Check!

Doel 2: Die eerste achtbaanrit

Niet alleen de Efteling, maar ik ga graag naar pretparken. Vooral om dan ook achtbanen te doen. Ik zie mezelf al staan in de wachtrij met Liam naast me. Trappelend van ongeduld en spanning, en ikzelf stiekem ook. Samen de banen doen die ik al lang gedaan heb, maar ook samen nieuwe achtbanen uittesten. Het is dat je een bepaalde lengte moet hebben om er in te mogen, dus dat gaat nog wel even duren voordat die eerste rit gemaakt gaat worden…. dacht ik. Gisteren op de kermis een kinderbaantje zonder lengtebeperking, als er maar een volwassene mee ging. Laat de baan nu net een drakenthema hebben, komt dat even goed uit. Samen met een wat groter vriendinnetje van Liam had ik alvast een ritje gemaakt, leuk maar toch niet helemaal dat speciale gevoel. Even later een ritje met meneertje. Hij was al een paar keer op de hekken geklommen om te kijken. Instappen, de arm om hem heen, beugels dicht en ‘go’. Even lachen, zwaaien naar mama, nog een lachje, een piepje en pruillip toen het tweede rondje inzette. Stiekem toch wel erg spannend en eng. het drakentreintje zou toch nog een keer het station doorgaan voor een derde rondje. Na de rit twee handjes in de lucht en een brede glimlach op zijn gezichtje ‘goerah’. Doel twee is behaald, dat ene speciale eerste achtbaanritje. Nu nog een klein baantje, maar later als hij groot is gaan we harder en over de kop. Hopelijk durft hij dan nog.
Doel 2: Check!

Achtbaan: Dragon (N.Moonen & Znn)