Glas in de speeltuin

De fiets wordt in het gras gesmeten, de bal rolt de heuvel al af. Yes! Speeltijd! De blote voeten van mijn kinderen rennen overal heen. Ik speur nog even rond, dat zit nu eenmaal in mijn natuur. Even kijken of alles wel zo veilig is als het lijkt. Dat ik kijk is maar goed ook.

Door het wat hogere gras loop ik naar een speelhuisje toe. Groot genoeg om er ’s avonds in te zitten en je te verschuilen tegen voorbijgangers. Ik kan me voorstellen dat die picknickbank er vlakbij een relaxte plek is om samen met wat vrienden even te hangen en wat te drinken. Achter het houten huisje ontdek ik een zandbak. Voor mij is het de eerste keer dat ik bij dit speeltuintje ben dus kijk ik even wat extra rond. Liam speelt bij de glijbaan en Kyran speelt met zijn oom bij een klimtoestel.

Mijn oog valt op een glinsterend stuk op de grond. Ik stap wat dichterbij en zie dat het een glasscherf is van een bierflesje. Vlak ernaast ligt nog een stukje. Hoe langer ik kijk, des te meer zie ik er liggen. Het lijkt erop dat het flesje tegen de buitenkant van het huisje gesmeten is. Iets verderop staat een prullenbak. Al snel pak ik het eerste stuk glas op en begin ik een kleine opruimactie. Het is niet mijn taak, dat weet ik ook wel. Toch kan ik het niet laten. Wat als mijn kids daar straks intrappen met hun voetjes? Kyran heeft immers het besef niet wat stukjes glas zijn en Liam zal het gevaar niet goed inzien. Als naast de zandbak en in de zandbak alles ogenschijnlijk opgeruimd is, kijk ik nogmaals in het huisje. Eerder zag ik er niks liggen, maar toen had ik het glas erbuiten nog niet opgemerkt. Yups, ook in het huisje lagen nog wat stukken.

Weet je, zo’n biertje heb ik geen problemen mee. Drink gerust wat. Ruim het dan gewoon even op. Er staat daar gewoon een prullenbak. De stukken glas heb ik er namelijk ook in kunnen gooien. Een compleet flesje is zelfs nog veel makkelijker weggooien. Die gaat er in één beweging in. Als mijn kinderen hun afval in de prullenbak kunnen gooien, ja ook Kyran van 19 maanden, dan moet een groter iemand dat ook kunnen. Staat er geen prullenbak of is deze helemaal vol, neem het dan even mee naar de volgende prullenbak. Kleine moeite, groot plezier en geen opengehaalde voetjes als deze papa een keertje niet goed oplet.

Schrijver: Papa's wereld

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *