Als je toch niet de vader bent door vervuilde ivf

ivfpapaHet zal je maar gebeuren, je blijkt toch niet de vader te zijn van je kind. Een situatie die niet leuk is als je ontdekt dat je partner is vreemd gegaan, maar als het gaat om een medische misser…..
Recent was het volgende in het nieuws. Door procedurefouten in het UMC Utrecht zijn mogelijk 26 vrouwen zwanger geraakt van het verkeerde zaad. Doordat de ivf-apparatuur niet goed schoongemaakt werd, konden de vrouwen bevrucht raken met oud achtergebleven sperma. Anderhalf jaar werd er gewerkt met de verkeerde slangetjes.
Het lijkt mij verschrikkelijk om als vrouw te horen dat je misschien zwanger bent van het verkeerde zaad. Zeker als je al jaren probeert om zwanger te worden van je partner. Het lijkt me dat het voelt alsof je bezoedeld bent.
De media heeft het in hun artikelen over de vrouwen, maar over de mannen heb ik nog niks kunnen vinden. Ook voor hen moet dit een moeilijke situatie zijn. Er bestaat voor hun de kans dat ze niet de biologische vader van het kind zijn. En dan?
Wat doe je als man met dit nieuws? Doe je een dna-test om zeker te weten waar je aan toe bent? Accepteer je het kind als je eigen als blijkt dat het niet je kind is? Stoot je als niet-vader het kind af? Wordt de zwangerschap afgebroken?

Hoogleraar gezondheidsrecht Joep Hubben:
In een huwelijk moet er alleen actie worden ondernomen om het kind niet te erkennen als zoon of dochter. Als de relatie niet juridisch is vastgelegd, dan moet altijd actie worden ondernomen. Ongeacht of de partner van de moeder de baby als de zijne beschouwt.
Als een getrouwde vrouw een kind krijgt, is haar man volgens het Nederlands recht automatisch de wettelijke vader, tenzij de man daar bezwaar tegen maakt, legt Hubben uit. Als hij het kind niet erkent, dan rusten op de schouders van de moeder de onderhoudsplicht en opvoedingskosten van het kind.
Bron

Ik heb geprobeerd om mezelf in te denken wat ik zou doen. Eerlijk, ik zou het echt niet weten. Gelukkig sta ik nu ook niet voor dat dilemma en mag ik mezelf gelukkig prijzen de hele medische molen niet nodig te hebben. Feit is dat er een kind verwekt is. Feit is dat de eicel van de moeder is, dus het kind is in ieder geval biologisch gezien voor de helft van jouw gezin. Feit is dat het kind hier niet zelf voor heeft gekozen.
Maar ja, dan… Ik zou als man het kind kunnen opvoeden, dat is slechts een kwestie van ‘doen. Zou ik het ook kunnen zien als mijn eigen kind? Zou het toch niet de hele tijd ergens blijven knagen? Wat is het gevolg daarvan op mijn relatie met mijn vrouw? Weet je, hoe langer ik erover nadenken des te meer vragen er komen waar ik geen antwoord op heb.
Het enige wat ik op dit moment kan doen is sterkte wensen aan de vaders die in dit schuitje varen. Kracht wensen bij elke beslissing die ze gaan nemen. Graag wil ik enkel nog dit zeggen: Misschien ben je dan niet de vader, maar jij beslist of je de papa zult zijn.
Gerelateerde artikelen in de media:
Blunder met zaad in ivf-kliniek Utrecht
‘Moeder kan opvoedkosten claimen bij UMC na ivf-fout’

profielfoto author maarten

Schrijver: Maarten Fest

Geboren in 1982, getrouwd met Chantal en samen hebben wij twee zoontjes (2013 en 2016). Oprichter en eigenaar van Papa's wereld.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Het gaat zeker om ook om vaders. Maar toch zou ik het raar vinden als je ineens je kind zou afstoten of niet zou zien als je dochter. Terwijl je een dag eerder, toen het niet bekend was, je nog met liefde je kind vast hield. Het kind kan er niets aan doen, maar is zo het grootste slachtoffer.
    Oprecht weet ik dat mijn man nooit zo zou reageren. Natuurlijk is het een schok, maar het zou niets veranderen aan de liefde. Ik merk het ook direct in mijn omgeving, zoals je weet. Mijn vriend is als een tweede vader voor mijn zoon. Hij is gek op hem en houdt van hem. En vanaf het begin wist hij dat zijn vriendin (ik dus) zwanger was van een andere man. Mijn man zou andersom ook niet minder van het kind houden. En beide heren houden niet minder van mij.
    Dus ja, ik zou het echt raar vinden als het mij zou overkomen en mijn man dus afstandelijk zou zijn. Naar het kind en mij.

    • Ik snap je punt Sheila, alleen denk ik wel dat het bij jullie toch anders zal liggen. In een relatie met meerdere mannen, met toestemming, is die kans er. Weet even niet hoe ik het anders moet verwoorden. Zodra je als vader geconfronteerd wordt met een zwangerschap door het zaad van een andere man zonder dat dat gewenst is of afgesproken ligt het verhaal weer heel anders.