Eerder dit jaar blogde ik over het geboortekaartje van Liam. Een eigen ontwerp en uitvoering. Met de geboorte van ….. in het vooruitzicht begon ik ideeën te schetsen. Een combinatie van de schetsen werd uiteindelijk uitgewerkt en vormden de basis van ons tweede zelfontworpen geboortekaartje. In deze blog krijg je een kijkje achter de schermen van dit kaartje en ontdek je wie ons geholpen heeft met de laatste instellingen.

Terugkerende elementen
Iets wat we heel graag wilden is dat de kaartjes in dezelfde sfeer zouden zitten. De vierkante vorm is daarom teruggekomen, al is dit kaartje qua formaat net iets groter. Voor het tekenwerk gebruikte ik een proefversie van Adobe Flash Professional waardoor ik maar 30 dagen de kans had om te tekenen aan aanpassen. Voor Liam’s kaartje maakte ik gebruik van een veel oudere versie van dit programma. De boom uit de kinderkamer heeft wederom een plekje gekregen, maar is wel helemaal opnieuw getekend. De oude bestanden zijn niet meer bruikbaar, dus bij dit kaartje begon ik weer helemaal bij nul. Nala, onze hond, moest er ook weer op in een beschermende houding. Het kindje van het eerste kaartje is nu vervangen door een portret van Liam. Het kasteeltje op de achtergrond is op een andere manier terug gekomen. Een tijdje terug maakte ik een kapstokje voor de jasjes waarbij ik dit kasteeltje ontwierp. Later kwam deze ook terug op één van de drie bellypaints die ik deze zwangerschap maakte.
Een beschermende ridder
De naam ….. komt uit het Perzisch en betekent ‘ridder/meester’. Met Liam die zich regelmatig verkleed als ridder waarbij hij zijn zwaard vervaarlijk de lucht in steekt, was de beslissing al snel genomen. Liam zou als beschermende broer op de voorkant komen. Als ridder, compleet met helm, harnas en zwaard ging hij op de foto. De fotoserie was de basis voor het tekenwerk waarbij enkele foto’s gecombineerd werden om de beste stukjes eruit te plukken. Het leuke is dat Liam ‘waarachtige beschermer’ betekent, waardoor ook dit element helemaal klopt. Oh ja, de baby, dat is Chantal’s oude pop waar Liam regelmatig mee speelt. Het rijmpje in de kaart moest voor mijn gevoel daarmee te maken hebben. Daarom bleef ik maar malen en kladversies opschrijven met uiteindelijk toch een leuk resultaat.
Toch helemaal anders
Doordat ik gebruik maakte van een proefversie en niet helemaal thuis was in de nieuwe interface, ging het kleurwerk niet helemaal zoals ik wilde. Omdat Chantal kleuren voor volwassenen helemaal geweldig vindt, hebben we besloten om er een soort van kleurplaten van te maken. Uitgeprint op verschillende soorten papier en kleurend met verschillend materiaal kwamen we op de te gebruiken versies. Dit kaartje zou qua kleurstelling dus heel anders gaan worden. Iets minder harde kleurvlakken dan bij die van Liam waarbij het printwerk uiteindelijk wat tegenviel.

HELP!
De eerste scan liep niet helemaal lekker, dus gingen de tekeningen er nog een keer onder. Een beetje friemelen met wat knopjes en daar was een redelijk goed gelukt resultaat. Dacht ik. Nadat de eerste print er uit rolde als test zag ik al hoe laat het was. Dit was oerlelijk en ik besefte dat ik dit deel niet zelf fatsoenlijk zou kunnen. Ik wist meteen bij wie ik moest aankloppen: Susan van Oekeloe.nl Na wat stiekem gefluister tijdens het carnaval, mijn vader was te dicht in de buurt, was het beklonken. Een etentje bij haar thuis na mijn werk en samen achter de computer duiken. Nou ja, dat werd een kwestie van ik die jaloers keek naar hoe zij in mum van tijd het kaartje perfectioneerde. De achterkant was helemaal haar idee door met wat geschuif zo de bestaande tekeningen aan te passen naar iets nieuws. De tekeningen aan de binnenkant hadden nog eigenlijk helemaal geen achtergrond. Die wist ze uit de voorkant te filteren en aan te passen. Door ook nog eens flink te meten wist ze deze achtergrond precies met de voorkant uit te lijnen. En ik maar kijken…. met open mond en ogen. Ondertussen stond Chantal regelmatig op de speaker zodat ze mee kon beslissen en vlogen de bestanden heen en weer. Deze avond nog besloten we welke drukker het ging afdrukken en vroegen we een proefversie aan. Een paar dagen later kwam deze met de post met alvast de enveloppen meegeleverd zodat we alvast konden schrijven. Susan maakte tijdens het wachten op de baby alvast een blogversie van het kaartje waarbij het adres ontbreekt.
Het eindresultaat
Klik op de afbeeldingen voor een vergroting.