Er is een nieuwe rage en ik snap het niet. Ouders kopen massaal hondenspeeltjes voor hun kinderen. Althans, daar lijkt het op. Kneedbare hamburgers, ijsjes, taartjes of beertjes. Squishy kan in elke vorm voorkomen en speelt daarop in als verzamelobject.
Ze hebben het effect van een stressbal. Je kunt er in knijpen en daarna komt het weer langzaam terug in de oorspronkelijke vorm. Ze voelen zacht aan en met de kneedbaarheid heeft het ook een beetje het gevoelseffect wat slijm heeft.
Door de vormen en kleurtjes worden kinderen er door aangetrokken, maar ik moet telkens maar denken aan de hondenspeeltjes in de dierenwinkel. Het voelt voor mij dan ook alsof je jouw kind een dierenspeeltje geeft. Een kind op de bso gaf mij zo’n ding in handen om te bekijken en ik kreeg echt de neiging om het weg te gooien en heel hard “APPORT!” te roepen.
Het ijsje in mijn hand had al flink wat scheuren en leek al half uit elkaar te vallen. Een rondje op het internet leerde me al gauw dat de speeltjes niet lang meegaan. Ze zijn gemaakt van PU (polyutheraan), een materiaal waar we in de tingieterij ook mee werken. Tijdens ons productieproces maken we gebruik van een vacuummachine om gietgallen en luchtblaasjes te voorkomen. Bij een squishy gebeurt dat niet om de kneedbaarheid te verhogen. Dit zorgt er echter voor dat de speeltjes al snel kunnen scheuren.
Ik heb uiteindelijk een aantal van deze speeltjes in handen gehad en zag het snelle slijtproces. Eigenlijk best zonde om kinderen speelgoed te geven wat van binnen al kapot is. Zonde voor je geld.
Oh ja, je kunt ze maar beter niet aan honden geven. Die bijten het zo kapot. Lijkt me niet heel gezond als die allemaal kleine stukjes ervan inslikken.
Squishy, nee ik snap het niet. Een mislukt hondenspeeltje.
Wat vind jij van deze speeltjes?
