We zitten weer in de auto, zo eind 2011. Diezelfde rit als in de blog Bloem Pot. We tasten onze meningen af over verschillende namen voor jongens en meisjes. Nee, nee, absoluut niet, misschien, die mag op het ja-lijstje, nee, misschien. Namen vliegen heen en weer. Als pedagogisch medewerkers en met ervaringen van voor de klas staan hebben we beiden al heel wat kindernamen voor onze neus gehad. Namen die positief zijn blijven hangen, maar ook namen die eigenlijk heel erg leuk zijn maar vervolgens flink verpest zijn door een karakter wat er achter zat. Soms met flink wat dubbele namen in een groep. Zo zat ik zelf ooit eens in een klas met drie keer Marloes en een Marlou. Het is duidelijk, als we ooit een kind krijgen moet de naam niet té populair zijn.
Diezelfde dag rijden we terug van de verjaardag van ons petekind. Nog voordat die avond de pil zou worden weggegooid, zijn we alweer druk bezig met bedenken van namen. Je moet toch wat op een lange rit. Hoera, lang leve internet! Terwijl Chantal rijdt open ik één van de vele babynamen websites op internet via mijn telefoon. Gewoon eens wat rijtjes namen oplezen, beetje scrollen en wat opnoemen. Leuke namen, belachelijke namen. Als we dan iets leuks vinden schrijf ik het op een blocnote. Het handige is dat de betekenissen er direct bij staan. Soms valt juist daardoor een naam al af, niet echt een positieve betekenis of gewoon niet leuk genoeg.
Ze zeggen vaak dat de naam van het kind ook iets zegt over de ouders. In ons geval is dat ook zo. Het zou leuk zijn als we een naam kunnen vinden die een beetje in de fantasystijl past. We lezen graag dat soort boeken, kijken sprookjesfilms en gaan naar fantasy-festivals. Grappig is het om te merken dat een meisjesnaam al heel snel gevonden is. In deze brainstormsessie ligt die naam eigenlijk al meteen vast. De jongensnaam is wat moeilijker, hoewel achteraf zal blijken dat het toch al in dit lijstje staat. Toch is het niet de uiteindelijke naam die bovenaan staat. Wat kan een mens toch veranderlijk zijn, laat staan wat twee mensen samen veranderlijk kunnen zijn.
Niet lang na het blauwe streepje op de predictor in 2012 ligt ook de jongensnaam vast. Ons kindje heeft de keus tussen twee namen. De eerste die de jongensnaam te horen krijgt is de verkoopster op de negenmaandenbeurs. We kunnen die middag een geslachtsbepaling doen. Al snel is het duidelijk dat we trotse ouders worden van een zoontje. De verkoopster van waslijnshirtjes met letters heeft haar kraam speciaal voor ons open gehouden. Vier blauwe shirtjes vormen de naam LIAM (waarachtige beschermer). Omdat ze zo vereerd is de eerste te zijn om de naam te weten, krijgen we een extra cadeautje. Ons eerste babycadeautje. Tot aan de geboorte zal het verder ons geheim blijven. Tot die tijd is het Teddy.
