Project pipowagen: Wat scheef is…

IMG_20170528_150803_539Oeps, verzakt! Daar eindigde de laatste blog over de pipowagen zo’n beetje. Daarna ging het op de social media kanalen soms een beetje verder. Nu is er eindelijk een echte updateblog over de bouw van de buitenwoning van de heertjes. Na wat weekjes van minder weer en hele drukke schema’s belde mijn broer vorige week op. Hemelvaartsdag konden we weer aan de slag.

We wisten van te voren niet dat het zo heet zou worden. Tenminste, tot enkele dagen ervoor wisten we dat niet. Zo rond 12:30 uur kwam de auto voorrijden en laadden we de materialen uit. Chantal maakte ondertussen met Liam en Lonneke een schaal vol fruit en andere lekkernijen om de werkdag te kunnen beginnen met een goede bodem.

DSC_1307

Het dak was het eerste project. Op het grasveld (die ik die ochtend nog grotendeels gemaaid had) sneden we de stukken alvast op maat. Met een speciale kit plaatsten we de lappen op het dak. Aan beide kanten staken de flappen wat over. Dat zou later pas worden weggesneden als alles gedroogd was. Telkens schoof ik op het dak een stukje op. Het lijmpistool werd over en weer gegeven. Aangezien ik wat kleiner en lichter ben was ik maar bovenop gegaan om overal bij te kunnen. Uiteindelijk hebben we aan de randen een balkje erop gezet met lijmtangen om wat meer druk te geven. Die balk gaat later weer weg.

De volgende klus was het rechtzetten van de pipowagen. Doordat één van de kanten een zachtere bodem heeft, was de wagen deels verzakt. Hier stuitte ik tegen een probleem. Door een overbelaste schouder waarmee ik al een tijdje rondloop, kon ik niet echt graven in de harde droge grond. Daar had mijn broer iets minder moeite mee, al ging het langzaam en zwaar. Elk gat kreeg daarna een zakje beton cadeau en als bonus een plas water. Van te voren hadden we wat tegels onder de wagen gelegd en met twee krikken de wagen waterpas gezet.

Volgende klus, het trapje in elkaar zetten. Dat zou makkelijk moeten gaan, als de groeven tenminste niet verkeerd voorgefreesd waren. We hebben de treden dus wat provisorisch in elkaar gezet. Vastmaken aan de pipowagen hebben we nog maar niet gedaan. Eerst het beton laten drogen, zodat als de wagen alsnog zou zakken, dit geen invloed zou hebben op het trappetje.

Meer konden we niet doen deze dag, dus werd de bbq maar aangestoken zodat we met z’n allen wat konden eten.

Vandaag, zondag, het beton heeft twee dagen uit kunnen harden. Langer dan er op de zak stond. Mijn blik viel op het dakleer en de klemmen die er nog opzaten. Even spieken of het vast zit. Yups, goed genoeg. Als ik eenmaal ergens mee begin, sla ik al snel door. Dan is één ding niet genoeg en moet het volgende ook. Even kijken of het beton goed is door de krikjes los te maken. Whoehoe, huisje blijft staan zonder te verzakken! Goed, wat kan ik nog meer doen? De sierboog vooraan zat nog niet lekker. Twee plankjes op maat maken en in de tussenruimte ervan plaatsen. Hoppakee, die zit perfect op zijn plek. Ondanks de hitte van vandaag kreeg ik de smaak te pakken. Ik pakte het trapje en mijn schuurmachientje, al snel was het spintervrij en begon ik aan de montage aan de pipowagen. Hier ging iets mis, een schroef stak iets te ver uit.

In de schuur had ik nog een dremel liggen zodat ik daarmee het scherpe stukje kun afslijpen. Terwijl ik dit deed viel er iets onder de wagen, daar ontdekte ik nog een aantal doorgeschoten schroefjes. Als een automonteur lag ik op mijn rug in het gras met vlak boven mij de vloer en de uitstekende puntjes. De vonkjes vlogen rond terwijl de punten langzaam verdwenen en afgevlakt raakten. Het is daaronder nu wat veiliger als de kids eronder kruipen of Nala er gaat liggen voor de schaduw.

Het enige wat ik toen nog kon doen was het deurtje rechthangen, want die was tijdens het verzakken wat gaan klemmen op de bodem. Binnen een aantal tellen was dit gefixt. En dat met mijn klusskills. Omdat de kids, lees Liam, al graag in de wagen wilden spelen, heb ik alles van binnen gestofzuigd. Even al het zaagsel en de splinters eruit. Dan blijft er nog één klus over: alles lakken en een kleurtje geven. Helaas liet de hitte dat niet toe, dus dat werd verplichte ‘rust’ met een biertje.

IMG_20170528_150803_539

Dan denk je dat het verhaal hier ophoudt, qua klussen heb je inderdaad gelijk. Als je Liam een beetje kent, dan weet je dat hij vol zit met verrassingen, soms een beetje aangemoedigd door Chantal. Hij wilde dolgraag slapen in de pipowagen, want van de overbuurvrouw had hij een paar dagen eerder een slaapzakje gekregen voor er in. Goed, prima. We hingen snel nog wat lampjes op batterij op aan de binnenkant, een doekje voor het raam zodat het wat donkerder werd, een stoelkussen als matrasje en zijn knuffels erbij. Zittend op een krukje las ik hem een hoofdstuk uit ‘Pluk van de Petteflet’ voor, inclusief stemmetjes. Een kwartier later was hij in dromenland. Later op de avond hebben we hem voor ons gemak nog overgeplaatst in zijn eigen bed.

DSC_1328

Zodra het weer en de tijd het toelaten komt de lak er op. Dan kunnen we eindelijk zeggen dat project pipowagen af is. Hoewel, dan moeten ook de naambordjes er nog op, daarover later meer.

Schrijver: Papa's wereld

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *