Wie is er niet groot mee geworden, een tegeltje aan de wand met een wijze spreuk? Tegeltjes met de grootste waarheden des levens, met de meest filosofische gedachten die een mens maar kan hebben. Tegeltjes die ontroering, vreugde en stof tot nadenken schenken. Wat gebeurt er als een papa met deze tegeltjes aan de slag gaat? Welk verhaal schuilt er achter de oneliners? Regelmatig zal Papa’s wereld een nieuwe tegelspreuk plaatsen met een passend verhaal.
Lange tijd liep ik langs ballenbakken en bedacht ik wel eens hoe het zou zijn om een duik te nemen tussen de gekleurde balletjes. Stiekem word je tegengehouden door de verhalen van smerige strontluiers en halve hamburgers die je er in terug zou vinden. En dan nog, zo’n volwassen man in zijn eentje in een ballenbak is natuurlijk geen gezicht. Die zal vast een flinke slok op hebben. Nee, die bak duik je niet zomaar meer in als je de leeftijd uit bent. Totdat….. je eigen kleine mannetje de ballenbak ontdekt. Bang om alleen te gaan houdt hij je hand vast en kijkt je vragend aan: “Papa mee!” Even aarzel je en ineens neem je toch die duik. Wat maakt het uit wat een ander er van vind? Helemaal niks! Het gaat op dat moment enkel en alleen om de pret van jouw kleine man. Kortgeleden was ik in een binnenspeeltuin en speelde in de ballenbak met meneertje. De ballen vlogen om onze oren en we begroeven ons zo diep mogelijk. Een enorme glimlach en een klinkende schaterlach. Ja, daar deed ik het voor. En stiekem, stiekem deed ik het gewoon ook omdat ik het zelf leuk vond. Net als die mama die kort na ons de bak in dook samen met haar twee kindjes.
En thuis, thuis staat er nu soms ook een tentje vol met ballen. Ik pas er misschien niet in, meer vanaf de zijkant speel ik mee.
Meer tegeltjes en verhalen kun je vinden op de verzamelpagina van "Papa zijn is:"
Zelfs opa duikt mee!!! Ongegeneerd. 🙂