Wie is er niet groot mee geworden, een tegeltje aan de wand met een wijze spreuk? Tegeltjes met de grootste waarheden des levens, met de meest filosofische gedachten die een mens maar kan hebben. Tegeltjes die ontroering, vreugde en stof tot nadenken schenken.
Wat gebeurt er als een papa met deze tegeltjes aan de slag gaat? Welk verhaal schuilt er achter de oneliners? Regelmatig zal Papa’s wereld een nieuwe tegelspreuk plaatsen met een passend verhaal.
De radio speelt in de auto de laatste hits tussen de grappen van Edwin Evers door. Richting het werk luister ik naar het nieuws en probeer de reclames te negeren. Zo ging het jarenlang door, totdat er een mannetje op de achterbank verscheen. Een stevige beat of de zoveelste ‘fuck you very much’ is niet echt aan zo’n kleintje besteed. Bij één van de vele gratis babybladen die we thuisgestuurd hebben gekregen zat een cd in een kartonnen hoesje. Mijn vrouw had het eigenlijk al in de verpakking bij het oud papier liggen, totdat ik het zag bij het opruimen. Een cd met alle liedjes uit drie Nijntje-musicals. Nu vind ik kindermusicals vaak erg amusant en besloot de cd eens zelf te gaan beluisteren in de auto. Verrast door de leuke liedjes begon ik bij de tweede draaironde al wat mee te zingen. Liam had ze nog niet eens gehoord, nee dit werd al een beetje een cd voor papa. Het schijfje wordt inmiddels grijsgedraaid en telkens als een liedje afgelopen is hoor ik ‘uit’, niet om de cd uit te zetten maar dat het liedje ten einde is. De eerste woordjes zingt hij een soort van mee. De liedjes zijn gezellig, de kleine geniet duidelijk als ik over mijn schouder kijk en hij wordt er een stuk rustiger van dan de hoempamuziek van de zenders. Volgens mij is er geen betere cd te bedenken in het jaar van Nijntjes 60e verjaardag.
Meer tegeltjes en verhalen kun je vinden op de verzamelpagina van "Papa zijn is:"
Heb in jullie auto regelmatig liedjes meegezongen. Gezellig…dus morgen gaat de Nijntje CD weer aan. 🙂