Wie is er niet groot mee geworden, een tegeltje aan de wand met een wijze spreuk? Tegeltjes met de grootste waarheden des levens, met de meest filosofische gedachten die een mens maar kan hebben. Tegeltjes die ontroering, vreugde en stof tot nadenken schenken.
Wat gebeurt er als een papa met deze tegeltjes aan de slag gaat? Welk verhaal schuilt er achter de oneliners? Regelmatig zal Papa’s wereld een nieuwe tegelspreuk plaatsen met een passend verhaal.

Er zijn van die dingen waarvan je zegt dat je ze nooit zou doen. Snot eten van een ander bijvoorbeeld. Als je papa wordt verandert dat ineens. Je hebt alles over voor je kind. Zelfs als dat betekent dat als het heel lief een hapje van zijn broodje wil delen en deze net tegen zijn snotneus is gekomen. Je wilt die kleine gewoon niet teleurstellen en dat ‘lekkere’ hapje weigeren. Immers, je hebt de kleine geleerd dat delen een fijn iets is. Als snel verdwijnt de inhoud van de neus van de dreumes in je mond en slik je het met broodje en al door. Die eerste keer zegt je verstand nog dat het smerig is, maar al snel wen je er aan en heb je niet eens meer door dat je het doet. Ik durf te wedden dat iedere ouder al eens in deze situatie terecht is gekomen en zo’n glibberige toevoeging aan zijn eten gehad heeft.

Meer tegeltjes en verhalen kun je vinden op de verzamelpagina van "Papa zijn is:"

Related posts:

Papa zijn is: meer dan alleen een zaadje planten Papa zijn is: een grote rebus Papa zijn is: Je Lego weer van zolder… Papa zijn is: wakker worden met een kind op je hoofd