Vroeg op om de kinderen naar school te brengen, daarna richting het werk, koken, eten, kinderen naar bed en als je mazzel hebt slapen ze een beetje snel. Dan begint de avond voor jezelf, maar dan ben je meestal al zo kapot, dat je niet veel verder komt dan een halve uitzending van je favoriete serie. Als papa en mama is het vaak lastig om dan nog tijd te maken voor elkaar. Chantal en ik kennen dit maar al te goed en daarom besloot ik om haar verjaardag aan te grijpen voor een dagje samen.
Dagje plannen
We lopen er allebei al een tijdje tegenaan dat we niet echt tijd voor elkaar kunnen vinden. Gaan we eens samen op pad zonder de kinderen, dan is dat meestal omdat we ergens moeten schminken of omdat we een verjaardag bij vrienden hebben. Oftewel, we zijn samen aan het werk of zijn in gezelschap van meerdere mensen waar we ons mee bezig houden. Mijn afscheid van de bso leverde een lunchbon op en via een leuke actie van het werk won ik kaartjes voor een wellness. Het idee voor een verjaardagscadeau was direct geboren. Mijn cadeau voor Chantal zou tijd voor onszelf zijn. Een hapje eten en daarna de bubbelbaden in. De datum was dus al direct bepaald. Het grappige was dat ik bij de vrijdag-bso al vrij geregeld had. Een week van te voren bedacht ik me ineens dat mijn werkdag veranderd was en dat ik nog snel vrij moest regelen bij de gieterij. Pfoe, gelukt.
Irritante lunchbon
Mijn ouders waren ’s ochtends al onze kant op gekomen zodat we oppas voor de jongens hadden. Ze zouden blijven slapen zodat ze niet in het donker terug naar huis zouden moeten rijden. Via de giftcard hadden we een restaurantje gevonden waar we wilden lunchen. Mooi, daar gaan we naar toe en leveren die kaart in. Fout!!! Je pakt dat ding uit, ziet een code, gaat naar de site en ontdekt dat het restaurantje inderdaad mee doet. Dan moet je eerst telefonisch reserveren, dan op de site aangeven dat je een reservering hebt. Volgende stap is dat je dan een mail met e-ticket krijgt die je moet printen. Dat was dus allemaal een beetje teveel van het goede in een korte tijd, dus ik besloot de lunch maar uit de portemonnee te betalen. Onderweg naar de wellness kwamen we langs de Thornsche Molen, een restaurant waar we al eens gezeten hadden om te wachten op de ANWB. Hier hebben we een hapje gegeten voordat we richting de baden gingen.
Sanadome
Het was lang geleden dat ik naar Sanadome ben geweest. De laatste keer moet een jaar of vijftien geleden zijn geweest met mijn moeder en mijn ex-vriendinnetje. Samen met Chantal was ik hier dus nog nooit geweest. Met een tas vol zwemspullen stapten we naar binnen voor een paar uurtjes samen. De gewonnen tickets bevatten helaas geen ontspannen massages, maar een dagje van bubbelbad naar bubbelbad hoppen is geen slechte dagbesteding. Baantjes trekken in het grote bad afgewisseld met even relaxen in een stoel. Zij even wat lezend op haar e-book, ik scrollend door mijn tijdlijn en alvast wat regels tikkend voor de FESTiviteiten. Even een rustmomentje tussendoor. Dan weer zweten in de sauna of in de stoomkamer. Buiten zwemmen in het donker of binnen proberen te drijven in het zoutbad. Tip, geen waterhappen daarin.
Gewoon even samen
Wat was het heerlijk samen. Genieten van elkaar. Een beetje kletsen over van alles waar je normaal niet fatsoenlijk aan toe komt. Even geen papa of mama zijn, al kwamen de kids wel eens ter sprake. Gewoon even Maarten en Chantal, die twee die elkaar ooit eens gevonden hebben en elkaar niet meer hebben laten gaan. Even geen honderd vragen per minuut of politieagentje spelen. Even rust. Relaxen met een hoofdletter R.
Het mocht langer duren
De dag mocht van mij langer duren. Een druk programma de volgende dag zorgde ervoor dat we besloten tijdig terug te gaan. Chantal moest vroeg op voor de zwemles van Liam en ik om naar het Spellenspektakel te gaan. Weet je, ik zou er geen problemen mee hebben om eens samen een complete week weg te gaan. Een weekje helemaal samen, zonder kinderen. Helemaal opladen om daarna weer papa en mama te zijn.