Opvoeden is als koken

De chili con carne van mijn moeder is hartstikke lekker, maar die van mezelf vind ik nog veel lekkerder. Van mij mag het wel wat pittig en met extra groenten. Mijn vrouw vindt pittig juist weer niet lekker en daarom doe ik er wat minder sambal in. Mijn vader smult er van hoe ik het ook maak en mijn schoonmoeder eet alleen kippenvlees. Smaken verschillen.

Niet allen verschillen de smaken bij het eten, maar ook in de opvoeding. Ieder neemt zijn eigen opvoeding zoals hij/zij dat thuis geleerd heeft mee naar de nieuwe gezinssituatie. In een gezin betekent dat meestal dat twee volwassenen het allebei doen, de opvoeding van hun jeugd meenemen naar het nu.

Het maakt niet uit welk voorbeeld je in je eigen jeugd hebt gehad. Of je nu de ‘perfecte’ opvoeding hebt gehad of eentje waarbij het thuis geen pretje was. Hoe dan ook bepaalt de manier waarop jij opgevoed bent de manier waarop je het nu doet. Neem je de dingen van je ouders letterlijk over of doe je het juist helemaal anders. Het is een keuze die je zelf (on)bewust maakt.

Je partner doet precies hetzelfde. Beiden haal je ingrediënten uit je eigen opvoeding en voegt daar wat eigen kruiden aan toe. Je verandert het recept om het aan te passen aan je eigen smaak. Toch ben je dan nog niet klaar, want je partner deed precies hetzelfde met heel andere ingrediënten. De chili con carne van hem/haar smaakt heel anders dan die van jou. Het punt waarop je samen moet besluiten voor welke smaak je wilt gaan. Beiden een beetje van de ander erin en wat van jezelf eruit. Lastig, want je mag je eigen waarden niet verliezen en die van de ander niet verwerpen.

Het verwarrende is dat de chili die je voor kind 1 maakt anders moet zijn dan die voor kind 2. Wellicht is nummer 2 wel allergisch voor de paprikapoeder? Elk kind heeft zijn eigen ingrediëntenlijstje waarop jij en je partner moeten aanpassen. De vraag is dan welke wijze van koken/opvoeden bij de een werkt en welke bij de ander. Nog lastiger, dit zo te doen zonder dat het andere kind zich benadeeld voelt.

Pfoe, opvoeden is inderdaad net als koken. Als chef blijf je maar experimenteren met smaak. Samen in de keuken een goed gerecht vinden. Samen proeven, ontdekken en opdienen. Bedenk goed, wat in het ene restaurant werkt, hoeft bij een ander niet aan te slaan.

Smakelijk eten en succes.