Als kind groei je op bij je ouders. Ze doen hun best om je op te voeden zoals zij denken hoe het moet. Er bestaat immers geen ware handleiding voor opvoeden en zij hebben het ook maar van hun ouders geleerd. Ze deden het op hun eigen manier, net zoals wij het nu op onze manier doen. Ik heb er eens over nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat opvoeden net is als koken. In deze blog vertel ik je hoe ik dat zo zie.

Zelfgemaakte nasi

Als kind zat ik aan tafel bij mijn ouders en mijn moeder had gekookt, haar zelfgemaakte nasi. Geen bijzondere, maar ik vind het heerlijk. Telkens als we dat aten kreeg ik er vooraf al zin in. Als ze niet in de keuken was, plukte ik alvast een stukje gaar stovend vlees uit de pan. Vanaf het moment dat ik met Chantal ging samenwonen, moest ik ineens gaan koken. Dat kon ik al wel, maar bij mijn ouders thuis was het de gewoonte dat mijn moeder dat deed. In mijn eigen huis pakte ik een pan, begon rijst te koken en bedacht me daarna wat er nog verder in moest. Even een belletje naar huis en ik kreeg wat ingrediënten door. Hoe ik ook proefde, het werd niet hetzelfde. Uiteindelijk deed ik er maar wat extra smaken bij om er mijn eigen versie van te maken.

Hoe zij dachten dat het moest

Eigenlijk is het met opvoeden net zo. Thuis werd ik opgevoed door mijn ouders. Ze deden beiden hoe ze dachten hoe opvoeden werkt. Ieder met een eigen achtergrond en ieder met eigen ideeën. Ze deden ieder hun eigen manier en overlegden samen hoe ze bepaalde dingen moesten aanpakken. Voor mij en Chantal geldt precies hetzelfde. Want als je het goed bekijkt, waren mijn ouders de Maarten en Chantal van hun tijd. Zij keken af van hun ouders.

Ieder zijn eigen voorbeeld

Mijn ouders zijn altijd bij elkaar geweest. We zijn nooit verhuisd, tenminste niet vanaf het moment dat ik geboren werd. De ouders van Chantal zijn, toen zijn nog jong was, gescheiden. Een tijd later stierf haar vader. Haar moeder heeft een groot gedeelte van haar opvoeding voor haar rekening gehouden. Je kunt dus zeggen dat we allebei een ander voorbeeld hebben qua opvoeding. Nu Chantal en ik samen onze kinderen mogen opvoeden doen we dat elk met een eigen achtergrond. Vaak gaat dat prima samen, soms botst het.

Een andere smaak

Weet je, net zoals de nasi van mijn moeder zal ik de opvoeding van mijn kinderen nooit hetzelfde krijgen. Natuurlijk neem ik manieren mee zoals het er in mijn jeugd aan toe ging, maar nu voeg ik er ook mijn eigen ingrediënten aan toe. Simpelweg omdat ik het niet precies kan zoals mijn moeder kookte, maar ook omdat mijn gerechten (kinderen) anders zijn. Omdat ik bepaalde dingen op een andere manier wil doen, mijn eigen manier. En dan is er ook nog Chantal die haar ingrediënten toevoegt. Soms een ingrediënt er uit haalt omdat het anders te pittig wordt. Samen maak je een compleet nieuw gerecht, een nieuwe manier van opvoeden. Een manier van opvoeden met aan de basis twee gerechten die bereid zijn tot een nieuw gerecht met een nieuwe smaak.