Opnieuw afscheid van de kinderen

Als pedagogisch medewerker krijg je altijd te maken met afscheid nemen van kinderen. Ze worden te oud voor de bso, ze gaan naar het middelbaar onderwijs of de werkdagen van ouders veranderen. Soms wordt het afscheid wat drastischer. Deze keer ga ik afscheid nemen van ongeveer honderd kinderen tegelijk. Mijn werkplek gaat veranderen.

Voor de derde keer afscheid

Het was in mei 2015 dat ik mijn vaste plek bij bso Bink inruilde voor een nieuwe uitdaging en afscheid nam van alle kinderen . Na ruim zes jaar koos ik er voor om op een andere vestiging te gaan werken. Kort daarvoor hield de voorschoolse opvang bij De Zevensprong op. Er waren geen kinderen meer die ik ’s ochtends naar de klas kon brengen. Al mijn contracturen samen kon ik niet meer op één locatie draaien, dus werd er gezocht naar een andere plek, een plek waar een man in het team hard nodig was. Voortaan ging ik niet meer dagelijks naar Nijmegen, maar naar Malden. Hier ging ik werken in twee verschillende clusters die met elkaar samenwerken. Bso Drakesteyn als thuisbasis en Drakenfort voor de verbinding. Deze week is de laatste week dat ik op Drakesteyn zal gaan werken en overstap naar Villa Bambi in Mook. Bij Drakenfort blijf ik voorlopig nog.

Een groeiende band eindigt

Ik kwam binnen in een roerige tijd waar veel overlast was op het schoolplein van buitenstaanders. In vier jaar tijd zag ik collega’s komen en gaan, maar zag ik ook kinderen binnenkomen en weer gaan. Ik zag ze opgroeien tot een moment dat ze zelfstandig genoeg waren en ons niet meer nodig hadden. Ik ben er trots op dat ik een deel van hun leven ben geweest met hopelijk een goede invloed. Op dit moment hebben we een fijne groep op de bso en is er een prettige stabiele situatie ontstaan. Weg gaan bij Drakesteyn is niet makkelijk. De afgelopen jaren heb ik er samen met mijn collega’s een eigen plek van gemaakt. Met maar liefst vier verschillende managers en een interim hebben we een heleboel zaken zelf moeten uitvinden en oplossen. Dit gaf veel uitdagingen en soms ook spanningen. Het was heerlijk om met de kids een theater te bouwen, graffiti te spuiten, figuurzagen en een natuurhoek op te bouwen. Waar ik slechts de mogelijkheid gaf door de hoeken te maken, waren het de kinderen die het lieten leven. Het spijt me dan ook om te moeten melden dat het deze keer ik ben die afscheid gaat nemen van Drakesteyn.

Een overwogen beslissing

Over een jaar moet er voor de twee Vuurvogel-scholen een nieuw pand staan in Malden. Alle leerlingen eindelijk in één gebouw. Niet alleen de school, maar ook de buitenschoolse opvang zal hier een plekje hebben. De toekomstplannen met de nieuwbouw van de school en de manier van werken die daarbij hoort, passen niet bij mij. Per 1 september zal ik mijn Drakesteyn-shirt inleveren. In overleg met de clustermanager heb ik besloten om een nieuwe uitdaging aan te gaan op bso Villa Bambi in Mook. Een kleinere locatie met kinderen die allemaal van één school afkomen. Een plek waar ik opnieuw activiteiten kan gaan opbouwen en mijn opgedane kennis van de afgelopen 11 jaar kan meenemen. Nog meer leren, want dat blijf ik elke dag doen.

Dankjewel!

Lieve kids, beste ouders van Drakesteyn, dank je wel voor het vertrouwen dat jullie me de afgelopen jaren hebben gegeven. Elke dag gaven jullie mij het allerbelangrijkste onvervangbare bezit in handen, de kinderen. Het enige wat ik nog kan zeggen is tot ziens (misschien).

profielfoto author maarten

Schrijver: Maarten Fest

Geboren in 1982, getrouwd met Chantal en samen hebben wij twee zoontjes (2013 en 2016). Oprichter en eigenaar van Papa's wereld.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *