Afgelopen week schilderde ik samen met Liam de cadeautjes voor Moederdag die we aan de oma’s zouden geven. Vandaag bekijken we het eindresultaat. Ik weet het, het is nog geen Moederdag dus de verrassing zal er vanaf zijn. Maar ook weer niet helemaal…
Vanochtend hebben we het eerste eindresultaat aan omi gegeven. Yups, we maken een onderscheid tussen de oma’s met ‘oma’ en ‘omi’. Vooral omdat er eentje geen oma genoemd wilt worden omdat ze zich dan meteen zo oud voelt. Omi woont aan de andere kant van het land en sinds maandag logeerde Chantal er samen met de kids. Ik ging gisteren na mijn werk er achteraan zodat we vandaag, op bevrijdingsdag,  naar Madurodam konden gaan. Deze ochtend zaten we als gezinnetje op het grote bed en lieten Liam zijn omi roepen. Een paar tellen later stond ze er en haalde het ventje zijn knutselwerk tevoorschijn. “Tadaaa, voor jou!”

Voor Omi hadden we het blauwe kistje. Aangezien zij de moeder van Chantal is, kozen we ervoor om er een foto in te plaatsen van haar dochter en kleinkinderen. Trots vertelde Liam dat hij het samen met mij geverfd had. Omi vond het een mooi cadeautje. Het staat nu op haar bureau naast de laptop. Benieuwd wat ze er straks in gaat bewaren.
Mijn moeder gaat er eentje met andere kleuren en natuurlijk een foto met mij en de kids. Bang dat ze het doosje te vroeg gaat zien hoef ik niet te zijn. Moederdag gaat het niet worden dit jaar voor ons. Aangezien ze een paar daagjes lekker weg is, komt ze pas laat thuis aanstaande zondag. Met de Giro d’italia in de omgeving komen wij zondag het dorp niet eens fatsoenlijk uit, tenzij we via Duitsland rijden. Ze krijgt het cadeautje dus iets later.
Oh ja, inmiddels heb ik ook een ideetje om te knutselen samen met Liam voor Chantal. Maar daar ben ik nog even stil over.
En jij? Wat heb jij geknutseld voor Moederdag?