Niet elke zwangerschap loopt goed af. Een miskraam of vroeggeboorte kun je niet voorkomen en heeft meestal een heftige impact op vader en moeder. Een gewenst kindje komt niet op de juiste manier op aarde. Mijn ouders verloren twee kindjes voor de geboorte. Ik vroeg mijn vader zijn gedachtes hierover te vertrouwen aan het digitale papier.

Zwanger worden niet de normaalste zaak

Als ik al aan “Ach, het is maar een vruchtje” denk, krijg ik nog de kriebels en kan ik nog boos worden. Voorál als men zegt: ‘Wij plánnen een kind of we némen een kind.’ Alsof het de normaalste zaak van de wereld is kinderen te krijgen. Vooral als je weet dat voor ons kinderen krijgen niet de normaalste zaak van de wereld was. Voor een tweede kindje heeft mijn vrouw heel wat hormoonkuren moeten doorstaan en gingen we regelmatig op controle. Maar eindelijk toen was het zover. Voor de zoveelste keer gingen mijn vrouw en ik naar het ziekenhuis om te controleren of mijn vrouw zwanger was. We kregen al snel de uitslag met een ferme handdruk en felicitatie van de gynaecoloog. ‘Mevrouw…u bent zwanger….gefeliciteerd.’ Dolblij dat het eindelijk was gelukt om zwanger te worden. Dus als eerste maar een gebakje halen.

En toen ging het mis

Maar aan dat intense geluk kwam al snel een einde. De volgende dag werd mijn vrouw ongesteld. Wéér naar het ziekenhuis. Van zwangerschap was geen sprake meer. Verdrietig gingen we naar huis. Maanden later…wéér naar het ziekenhuis en já hoor. Mijn vrouw was zwanger. Wij waren gelukkig…maar …hadden ook twijfels. Toch ging het goed…tenminste dat dachten wij. Wij waren bij mijn schoonmoeder op visite toen mijn vrouw krampen kreeg en naar het toilet ging. Ze riep ineens of ik wilde komen. In het toilet lag een piepklein kindje. Ze had al vormen van armpjes en beentjes. Mijn vrouw haalde het kindje uit het toilet en we gingen direct naar het ziekenhuis en daar kwamen wij erachter dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was geweest. Het was een meisje en we kregen te horen dat mijn vrouw geen meisjes kon voldragen.

Kwetsende opmerkingen

Van bepaalde mensen kregen we de volgende kwetsende opmerking te horen: “Ach, het is maar een vruchtje. Dit was toch geen kindje?” Maar deze vruchtjes hebben wel geleefd en wilde groeien tot een mooi kind. Dat was echter niet het enige wat we te horen kregen. Wat dacht je van: “Ach, je hebt nog tijd genoeg om kinderen te krijgen.” “Er zijn wel ergere dingen in de wereld.”, voor ons op dat moment even niet. “Ach, je moet er maar aan wennen dat ze geen meisjes kan krijgen.” “De volgende keer beter!” Boosheid omdat ze zoiets konden zeggen alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ze hebben ons toen écht op onze ziel getrapt. Het soort van wegwuiven, dat heeft ons veel pijn en verdriet gedaan.

Toch nog een tweede kindje

Gelukkig werd mijn vrouw weer zwanger. En alles ging deze keer goed. Een prachtige jongen werden geboren…Maarten. Wat waren we gelukkig en nu nóg. Twee geweldige zoons waar we intens blij mee zijn.

Coach bij zwangerschapsverlies
Een zwangerschapsverlies brengt enorm veel emoties met zich mee. Artsen richten zich veelal op de lichamelijke gezondheid van de moeder na een verlies. De emotionele kant en het rouwproces wat daarbij hoort worden vaak vergeten. Kimberly is coach bij zwangerschapsverlies en kan jou op weg helpen om met je gevoelens om te gaan. Meer informatie vind je op haar website.