Vrijdag moesten Maarten en ik allebei de hele dag werken. Aangezien de gastouder niet op vrijdag werkt en Liams andere opa en oma een weekendje weg waren, moesten we iets anders verzinnen. Gelukkig heb ik een hele lieve moeder die helemaal vanaf de andere kant van het land naar ons toe wilde komen. Met de trein is het niet grappig om op één dag heen en weer te gaan, dus blijft ze altijd een nachtje slapen. En dat vinden wij natuurlijk extra gezellig. 😉
Donderdag kwam ze dus al en ik ging haar en Lucky met Liam en Nala van het station ophalen, zodat we lekker met de honden konden gaan wandelen. Ik had ze al lekker gek gemaakt onderweg door steeds te vragen waar omi en Lucky dan waren. Liam was helemaal hyper toen hij omi zag en Nala wilde bijna door het raam springen om haar broertje te begroeten. 😉

We zijn lekker in het bos gaan wandelen. Liam sliep het eerste gedeelte van de wandeling. Maar later heeft hij hele stukken gelopen en gerend. Met stokjes en dennenappels gegooid, de berg opgeklommen en weer naar beneden gegleden, met omi samen gegiebeld en grapjes gemaakt. En hij heeft natuurlijk de honden verteld wat ze allemaal moesten doen. (Niet dat ze naar hem luisterden…) 😛

Helaas ziet Liam zijn omi niet zo heel vaak, maar hij heeft het wel vaak over haar. Ze hebben het zo naar hun zin met zijn tweetjes. Twee handen op een buik zeg maar. Als ik ze zo zie samen, vraag ik me soms wel af hoe mijn vader als opa geweest zou zijn. Vast een hele leuke opa, maar ik zou het toch graag in het echt meegemaakt hebben. Volgend weekend zien we omi gelukkig alweer! Want morgen wordt ze 55 jaar en dat moet gevierd worden. Hiep hiep hoera! 😀