In Mamamaandag kiest Chantal wekelijks één foto uit die in die week een speciaal moment weergeeft. Een zware keus omdat er dagelijks heel veel kleine en grote genietmomentjes zijn.
Inmiddels is Kyran bijna 3,5 maand en gaat hij steeds meer kunnen. Hij kan steeds langer op zijn buik liggen en kijkt naar zichzelf in de spiegel. Hij lacht als Liam met een gek stemmetje praat, gekke bekken trekt of hem kietelt.Hij begint met rollen van buik naar rug en soms ook andersom. Hij kan ook nog steeds heel hard brullen als zijn drinken niet snel genoeg komt of als hij te lang alleen ligt, maar ook dat wordt gelukkig steeds met sprongetjes beter (en af en toe weer een stapje terug) en hebben we meestal een blije baby die zichtbaar kan genieten van zijn grote broer.
En ook Liam geniet heel erg van zijn kleine broertje. Ook al is hij soms een beetje te druk voor de kleinste aap, hij is meestal super lief. Hij speelt met hem door hem zachtjes te kietelen en samen onder de babygym te liggen. Dat Kyran nu steeds langer op z’n buik kan liggen vindt Liam ook geweldig. Tegenover je broertje liggen en dan proberen hem aan het lachen te krijgen: “Poekiewoekie, koekieboekie, Kyran koekie!”. Zo schattig klinkt dat. En ook nog veel knuffelen op schoot natuurlijk.
Ik vind het zo heerlijk om twee van die spookjes te mogen hebben, ook al is het af en toe niet even makkelijk qua aandacht verdelen. Kyran huilt soms veel als hij neergelegd wordt of te lang niet bij mama in de buurt is, toch weet ik dat ze altijd elkaar zullen hebben en hoop ik zo erg dat ze later ook graag samen willen zijn.
Mooi geschreven Chantal.