Kleuters midden in de nacht op straat

Lekker ingerold in mijn dekbed lig ik te slapen. Nog niet al te lang, dus nog niet zo heel diep verzonken. Buiten klinkt een een hoog geluid. Half wakker word ik er van. Nog eens klinkt het zo, maar nu krijgen de tonen antwoord van een ander. Midden in de nacht hoor ik twee kleuters op straat.

Ik kan ze niet goed verstaan. Het lijkt alsof ze rustig met elkaar aan het praten zijn. Wat gilletjes tussendoor, bijna alsof ze lachen. Op de klok zie ik dat het rond drie uur in de nacht is. Mijn oren spitsen zich of ik ook volwassenen hoor praten. Een gezin dat midden in de nacht thuis komt ofzo. Er zijn wat nieuwe mensen in de straat komen wonen met kinderen die we verder niet kennen, laat staan hun gewoonten.

Stiekem plan?

Het geluid blijft aanhouden. Al zeker een minuut of vijf. Ik kruip mijn bed uit om te kijken of mijn jongens nog in hun bed liggen. Zouden ze een nachtelijk plan hebben en stiekem naar buiten zijn gegaan om te spelen? Je weet wel, zo’n stiekem gesmeed plan wat broertjes wel eens kunnen hebben. Mijn vermoeden wordt bevestigd, ze liggen nog heerlijk te slapen.

Het is niet mijn zaak wie er zo laat nog op straat loopt, maar toch zit het me niet helemaal lekker. Het gebabbel lijkt over te gaan in schreeuwen. Die kids buiten lijken ineens ruzie te hebben en nog steeds hoor ik geen volwassene die ingrijpt. Ondanks dat ik net weer onder de dekens lig, sla ik ze weer terug en haal het rolgordijn omhoog. De kinderen zijn niet te zien, maar ik hoor ze duidelijk in mijn straat. Nergens een openstaande deur of een autolamp die brandt.

Naar buiten in badjas

Het zit me niet lekker, dus trek ik mijn badjas aan en stuif naar beneden. De voordeur zet ik op de haak zodat deze niet kan dichtvallen. Buiten kijk ik rond en hoor nog steeds het gebabbel en de antwoorden terug. Geen kinderen te zien. Net als ik denk dat ik gek aan het worden ben, zie ik onder een auto twee lichtgevende ogen. Na een stap dichterbij schiet er een kat onderuit. Aan de overkant komt een tweede tevoorschijn die de ander achterna gaat. De twee babbelende kleuters bleken twee katten te zijn geweest. Opgelucht ga ik terug naar bed.

Net als ik mijn ogen bijna sluit, begint het geluid weer. Vastbesloten stap ik mijn bed weer uit, schiet weer in de badjas en roep een slapende Nala uit haar mand. Riem om en naar buiten. De aanblik van mijn hond was genoeg. Binnen enkele tellen waren de twee katten de straat uit om die nacht niet meer terug te keren.

Weer stemmen

Een half uurtje later val ik weer in slaap om kort erna weer wakker te worden van kinderstemmen. Deze keer klinkt het als: “Papa, wakker worden. Ik moet zo naar school.”

Schrijver: Papa's wereld

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *