De kogel is door de kerk, de pil is weggegooid en we gaan ervoor. Een gezellige hobby krijgt ineens een extra functie. Escapades in bed kunnen ineens gaan zorgen voor het mooiste wonder ter wereld, vader worden. Vader worden, dat is niet zo moeilijk. Om het maar even simpel te zeggen, dat is in een wip gebeurd. Maar vader zijn is weer iets heel anders. Je kind verzorgen en opvoeden is iets heel anders dan een kind maken.
Ontkennen kan ik het niet, nog voordat Chantal zwanger raakte en uiteindelijk ook toen ze het uiteindelijk werd, heb ik regelmatig getwijfeld of ik het allemaal wel zou kunnen. Als pedagogisch medewerker krijg ik te maken met kinderen vanaf 4 jaar, zo’n kleintje is dan heel andere koek. Kan ik dat wel, een luier verschonen. Kan ik dat wel, wassen en aankleden. Kan ik dat wel, mijn kleintje troosten als het huilt. Kortom, kan ik zelf voor mijn kind zorgen zonder dat er verder iemand bij is. Chantal werkt onder andere op het kinderdagverblijf en heeft regelmatig 5 baby’s tegelijk op de groep. Die heeft inmiddels ervaring zat. Die weet wel hoe de luiers werken, hoe je kleintjes stil krijgt, welk voedsel ze nodig hebben en hoe de ritmes werken. Wat weet ik daar nou van?
Mensen om me heen zeiden me altijd dat wij echte papa- en mamatypes zijn. Het streelt natuurlijk wel je ego, maar het geeft je geen garantie dat je het ook echt bent. Regelmatig heb ik het er met Chantal over mijn twijfels gehad. Gelukkig, zij had die twijfels soms ook. Een eigen kind is toch heel anders dan zorgen voor het kind van een ander die vaak briefjes aan je geeft met een dagschema voor het kind. Je eigen kind heeft niet zo’n briefje, die moet je zelf zien te maken. Of in ons geval, die zal Chantal voor mij maken. De manier waarop zij met alles om ging gaf mij een stuk vertrouwen, het gevoel altijd op haar terug te kunnen vallen als ik het niet weet.
Vader zijn is misschien ook wel twijfelen, het zorgt ervoor dat je de dingen niet als vanzelfsprekend neemt. Nadenken over wat je doet en waarom je het op die manier doet. Twijfelen zorgt ervoor dat je om raad vraagt, bij je vrouw, bij je ouders, bij de experts en het allerbelangrijkste is nog wel bij je kind. Hij/zij geeft het vanzelf aan als het wel of niet iets prettig vindt of wat het nodig heeft. Vader zijn hoef je niet alleen te doen. Bedenk dat niemand het perfecte boekje heeft waarin voor ieder kind dé standaard staat.
Nou Maarten, jij kan het allemaal wel en Chantal natúúrlijk ook.
leuk geschreven,jullie zijn een prachtig gezinnetje!!
Ben trots op jullie!