Als klein jongetje ging ik met mijn vader mee naar het carnaval. Samen naar de kroeg om te hossen, spelen met serpentine en confetti. Pa een biertje en ik iets anders. Zo liepen we samen de stad door, van evenement naar evenement. Ik keek mijn ogen uit, allemaal verklede mensen en allemaal vrolijk. Dansen, zingen, drinken en knuffelen.
Iedereen zorgt samen
Thuis mocht ik zelf helpen uitzoeken wat ik aan zou doen. In de stad werd daarna veel naar mij gekeken en werd er door Jan en alleman voor me gezorgd. Kleine kinderen tijdens het carnaval, daar moest je voor zorgen. Tenminste, dat lijkt mij een beetje het heersende motto.
Dit jaar ben ik de papa
Dit jaar loop ik zelf, samen met vrouwlief, door de stad met een mannetje van anderhalf jaar. Dit jaar is hij bewust bezig met lekker feestvieren. Hij stapt rond, gooit met confetti en sleept met slierten serpentine. Op de vrolijke muziek maakt hij rondedansjes en geniet. Genieten met stralende ogen en breed glimlachende mond. Om me heen zie ik mensen naar hem kijken, naar hem lachen en doen ze zijn dansjes na. Ze komen op hem af, knuffelen hem, geven een zoen op zijn lachende wangetjes. Ik houd het scherp in de gaten, met een pilsje in mijn handen (dat dan weer wel). De kleine man is een echte charmeur. Persfotografen zijn gek van hem en flitsen erop los. Prima, geen probleem. Ik ben waakzaam, maar één ding ben ik nog meer: trots! Dit moet het gevoel zijn dat mijn vader altijd gehad heeft tijdens het carnaval.
Een klein mannetje neemt vier dagen lang de zorgen weg van alledag. Het feest vier ik misschien wat minder intens als andere jaren, maar ik geniet er niet minder van. Ben wat eerder thuis als normaal, drink iets minder als normaal (met carnaval) en ben niet meer overal bij, maar ik heb gekozen om er voor de kleine man gezellige dagen van te maken en zelf de nodige rust te pakken. Op het moment van schrijven ligt het mannetje heerlijk in bed. Zojuist bij mij op schoot in een snurkende slaap gevallen. Morgen weer een dag. Morgen weer carnaval. Morgen weer even geen zorgen. Was het maar elke dag carnaval.
Jammer dat het dit jaar wéér niet doorgaat. Vorig jaar wél carnaval, maar geen intocht.
Nu weer die vervelende corona die alles de das om doet. Ja…carnaval ga ik zéker missen.
Even lekker uit je dak gaan, lekker pilsje drinken met z’n allen. Heerlijk feesten.
Maar als corona over is…gaan we er tegenaan hoor. Carnaval of geen carnaval…een pilsje gaat
er altijd wel in. Alááf…otewel Alief.
Zo vader, zo zoon, zo kleinkinderen. Heerlijk carnavallen…vier dagen lang feesten.
Vier dagen genieten….maar ook daar vóór.
Helaas gaat het dit jaar allemaal niet door. Ik zal het missen.
Vandaag zaterdag 13 februari 2021 zou de sleuteloverdracht zijn op het Stadhuis.
Jammer….
Drink straks wel een lekker biertje en proost ik alsnog op het carnaval.