Het volgende zullen heel veel mensen ontkennen, maar wel herkennen en als je goed naar jezelf in de spiegel kunt kijken zul je aan het eind van dit blog zeker herkenning zien. Dit geldt bijna voor iedereen die op een social network zit.
Achteraf was ik knettergek
Tot voor kort plaatste ik écht veel op Instagram. Er waren echt dagen dat ik die telefoon 786 keer per dag oppakte,om te kijken of er nog updates waren, nieuwe verhalen, of likes, die verdomde like. Ik moest en zou voor iedere post minimaal 120 likes moeten genereren anders was het echt niet goed genoeg voor me. En waarom? Ik heb nog steeds geen idee. Is dat Instagram dan zo’n goed concept, zo’n goed marketingmiddel dat mensen er verslaafd aan kunnen raken? Ja, ik denk het wel.
86 keer een foto opnieuw doen, je hele omgeving scannen omdat er eventueel een mogelijkheid in zit om een goede foto te plaatsen. Zelfs op pad gaan naar iemand of iets met de gedachte van een update in je hoofd. Je kind 6x hetzelfde trucje laten doen omdat ze net niet goed op de foto/film staat. Alles met Instagram ogen bekijken. 24 updates plaatsen in je verhalen, over alles wat je meemaakt. Zeg me maar niet dat je dit niet herkent en dat je af en toe zelf schijtziek hiervan wordt. Maar levert het datgene op wat je ervan verwacht had? Hoe kan iemand nou 86 updates in een verhaallijn plaatsen zonder te denken: “dit vinden mensen vast interessant. Ik zelf persoonlijk wordt niet goed als ik een verhaal zie met 35 puntjes. Wat betekent dat iemand 35 updates heeft gemaakt over… tja… van alles. Swipe ik direct op zij eerlijk gezegd.
Wat levert het nou op
Wanneer je er zo in staat zoals boven vermeld levert het je volgens mij weinig op. Nou, niet helemaal waar. Je kunt er zekerder door raken, metgezellen treffen, lotgenoten, lachen-gieren-brullen met van die stomme berichten. Het is humor. Van alles trouwens. Maar dat is niet mijn punt nu. Hoeveel volgers of likes je ook krijgt. Ik had tegen de 1000 volgers. En had er wel 3000 kunnen hebben op dit moment. Maar wat is 1 volger waard voor je? De kick? Op 1 foto had ik tussen de 80-120 likes. Nu komt er even een rekensom. Komtie, Ik heb mijn complete lijst nagekeken op accounts, en ik heb toen 600 accounts verwijderd. Allemaal troep, bedrijven, marketing shit, die alleen maar volgen zodat ze je volgen. Wacht even.. Wanneer ik nu een foto plaats weet ik dat het echt die mensen zijn die het leuk vinden om mij te volgen, en evengoed die aantal likes. De overgebleven échte, als een soort van gezelschap. Dat zijn de mooiste. Wanneer ik een account zie met 5000 volgers, of zelfs 25.000 en er op een foto 45 likes komen. well, figure it out. Gaat echt helemaal nergens over dan. Maar Hey. Wel 5000 volgers. Denk na!
Heerlijk die aandacht hè? Het leverde mij juist beduidend minder op. Ik merkte dat ik echt dingen miste, kleine dingen, maar juist die mooie kleine dingen. Nadat ik foto had gemaakt was ik in de speeltuin een kwartier bezig om de perfecte foto uit te zoeken, totdat ineens de kleine bovenop de hoge glijbaan was geklommen. Fuck! Helemaal in haar eentje, en ik had dit gemist. het hele stuk dat ze van mij weggelopen was en op de glijbaan stond had ik gemist. Of die keer dat ik haar ineens niet meer zag. Verdomme dacht ik, kolere ding ook! En zo zijn er ontelbare momenten, ook thuis met vrienden of familie. Te bizar gewoon. Wat een eye-opener was dat. En geloof me, dan is het minder op de socials zitten niet erg. Oja.. maar je laat je volgers in de steek. Die 95% mensen die je niet eens kent. Doe even normaal. Iemand die jou écht volgt komt dan wel met een privé bericht. Omdat deze oprecht met je begaan is.
We zijn niet perfect
We zijn niet perfect, en ik al helemaal niet. Regelmatig krijg ik te horen dat ik écht een goede vader ben. En zo voel ik dat ook. Maar ik kan heel goed in de spiegel kijken en ik weet dat ik een eikel kan zijn, dat ik ook nog steeds leer. En altijd zal blijven doen. Ook van jullie. Ik ben dankbaar voor de mensen en de volgers die ik heb. Zij betekenen echt wat. Stuk voor stuk. Met sommige heb ik écht wel een band gekregen. Heel tof. Mooie gesprekken, achterlijke gesprekken die meestal nergens over gaan. maar waar ik niet zonder mee zou kunnen. Meen ik echt! Als ik ooit weer ga trouwen (lees: nooit meer haha) mogen jullie allemaal komen. Het is allemaal enorm leuk, eerlijk waar! Maar geen ‘coke’ meer voor mij.
Een ‘stil sta’ momentje hier momenteel. U/je zegt precies het juiste en gene wat vele mensen doen. Dagelijks zo enorm veel op Instagram zitten. Persoonlijk heb ik ook iemand in mijn vriendenkring die echt álles op haar tijdlijn en verhalen zet. Zoiets komt bij mij al niet geloofwaardig over. Moet je eens kijken hoe goed ik ben. Maar jeetje kreetje, wat herkenbaar dit blog.
groet, Dennis
Dankjewel:-) 42 jaar.. en nog steeds lerende.. en hoe! 😉
I feel you. Ik ben iemand die best wel actief is op IG, in die zin dat ik ook regelmatig wat plaats. Maar ja, ik vind het gewoon leuk. Het past bij mijn blog. Maar je hebt zeker een punt. Verheerlijking van alles zie ik ook op diverse accounts. Ook daarom plaats ik zo nu en dan foto’s van hoe het ‘echt’ is. Ziek, zwak, misselijk. Het hoort er ook bij. Maar hand in eigen boezem stekend: ik ben er veel te veel mee bezig. Mee eens.
Rory, Het is ook niet veroordelend hoor.. naar niemand. Ik plaats zelf ook regelmatig updates omdat het leuk is. Mar het was to much geworden. Was meer een eye-opener voor mij dat ik echt dingen miste..
Heb even je blog gezien.
Zelf zeg je iets moois op jouw pagina:
“Uiterlijk vertoon, status, goede baan, goed salaris, dat is niet waar het om gaat. Gezondheid, geluk, creativiteit en oprecht blij en dankbaar zijn waar je staat in je leven, dat is veel belangrijker”.
Dikke prima!!
Wow, wat een open en eerlijke blog! En eigenlijk is elk woord waar!
Ben er zelf ook schuldig aan; en probeer het echt wel te minderen!
En ja, de ene dag gaat dat beter als de andere haha!
En mijn lijst opruimen doe ik nog steeds met regelmaat want ongemerkt komen er toch weer van die “spookaccounts” bij!
Goed gezegd! =)
Thnx 😌 ja die accounts van nul waarden geven je zo’n vertekent beeld van je account. Plus als je 2300 mensen volgt is het onmogelijk om alles te volgen lijkt mij. Crazy wordt je er van dan.
Ik herken inderdaad veel in je verhaal! Ik probeer steeds vaker die telefoon weg te leggen op belangrijke momenten, momenten die er toe doen! Wanneer Britt zegt dat ze vindt dat ik teveel op mijn telefoon zit, leg ik dat “ding” ook echt weg! Daarentegen kan ik er ook echt van genieten, van dat ig! Het is mijn uitlaatklep en ik deel enkel wat ik wil delen. Op dit moment speelt er van alles in mijn leven wat ik dan weer niet deel. Niet omdat ik niet echt ben, maar omdat ik niet zielig gevonden wil worden en het soms gewoon té privé vind. Ik zal niet zeggen dat ik het nooit zal gaan delen, want misschien komt er een moment dat ik het min of meer wel “moet” delen, maar voor nu voelt het nog niet goed. Ik wil namelijk nooit de schone schijn ophouden, Zo ben ik niet en zo ben ik ook nooit geweest! Het heeft gewoon geen toegevoegde waarde op dit moment. De mooie contacten met mensen die je echt volgen, zijn ook mij enorm veel waard en de inspiratie die ik eruit haal ook! Ig is leuk, maar zoals met alles: met mate! Thx weer voor je verhaal! Lfs Sabrina
Het Sabrina. Dat bedoel ik idd. De momenten die er echt toe doen. Damn dit blog had ook 1 zin groot kunnen zijn merk ik🤗
Jij ook dank voor je eerlijke kijk in jouw account. X Marco