De laatste paar jaren hebben we als gezin vakantie gevierd in eigen land. Ergens in een tent op de camping voor een weekje. Dit jaar leek een vakantie er niet echt in te zitten, maar dat weekje camping komt er in de laatste week van de zomervakantie toch nog van. Het is alleen geen complete gezinsvakantie want ze gaan zonder mij. Een paar weken terug kwam Chantal naar me toe en zei: “Ik wil toch een weekje met de jongens naar een camping en heb er al eentje uitgezocht.” En zo werd er een vakantie geboekt voor haar, de kinderen en de hond. En ik? Ik blijf in tuinesië en bezoek het plaatsje hal.
Inhoud
Vakantiekriebels
De vakantie kriebels hebben we allemaal. Een weekje er op uit kunnen we alle vier wel gebruiken. Dat hoeft nog niet eens naar het buitenland te zijn. Misschien nog niet eens de provincie uit, als we maar even in een andere omgeving zijn waar we ook nog iets leuks kunnen doen. Eerlijk, ik kan het na alle heisa van vorig jaar en hard werken dit jaar enorm goed gebruiken. Weer even opladen voordat er een nieuwe toekomst gaat beginnen. Toch blijven mijn vakantiekriebels dit jaar beperkt tot één nachtje slapen in de tent op een camping in omgeving Delft. De kriebels van Chantal zijn waarschijnlijk veel hoger dan die van mij, want zij besloot toch een weekje te boeken en gaat die met de jongens in een tent doorbrengen.
Stapels vakantievoorbereidingen
Al ruim een week is ze bezig met verzamelen van spullen die ze nodig gaan hebben voor hun kampeertochtje. In de keuken en boven staan stapels met kampeerbenodigdheden. De koffers met kleding zijn nog niet ingepakt, die klus moet nog gedaan worden. De tent en de grotere kampeerspullen staan nog op zolder, die zal ik wel naar beneden moeten sjouwen. Langzaam verandert ons huis in een georganiseerde rotzooi. Zaterdagochtend vertrekken we. Ja, ik zeg inderdaad ‘we’. Ik rijd ze namelijk naar hun vakantieplek toe en help mee de tent op te zetten zodat Chantal dat niet alleen hoeft te doen.
Waarom ik niet mee ga?
Daar kan ik heel kort over zijn, ik heb geen vrij gekregen en moet nog werken. Sterker nog, mijn gezin gaat is aan het kamperen terwijl ik mijn laatste week voor KION werk. Mijn contract loopt af op 1 september, maar helaas heb ik niet genoeg vrije uren/dagen om heel veel eerder te stoppen. De laatste week van de zomervakantie hadden al te veel vaste collega’s vrij gekregen waardoor er ook nog ervaren personeel op de groep moest blijven, ik dus. Hoewel ik graag een weekje met vrouw en kinderen doorgebracht had, ben ik ook blij dat ik een weekje kan aftellen tot de laatste werkdag. Dat is dus nog een volle week bso draaien, een dag in de gieterij en in de avond aan de laptop zitten om proberen nog wat teksten weg te schrijven.
Dus geen papa in de tent?
Nope, nou ja, één nachtje dan. En dat is eigenlijk ook alleen uit noodzaak. Op de laatste zaterdag moeten ze om 10:00 uur de camping verlaten en dus moet alles ingepakt zijn in de auto. Ik zie het niet echt zitten om ’s ochtends héél vroeg weg te rijden aangezien het richting Delft als snel een uurtje of twee rijden is. Met tent afbreken, spullen verzamelen en auto inpakken erbij kan ik dan al rond 6:00 uur vertrekken. Nee, dan slaap ik toch liever een nachtje op een luchtmatras. Daarbij maak ik de kinderen er meteen een stuk gelukkiger mee, want die vinden het wel erg jammer dat ik thuis blijf (slapend in mijn eigen lekkere bed).
Mag ik héééél eerlijk zijn? Eigenlijk vind ik het helemaal niet erg om die week niet in een tentje door te brengen. Kamperen in onze eigen tent is niet echt helemaal mijn ding. Wat dat betreft kampeer ik liever in een Tentvilla of hoe dat soort luxe glampingtenten met sanitair allemaal mogen heten.
Hoe zit het dan met de hond?
Nala gaat ook op vakantie, naar mijn schoonmoeder. Zij heeft het broertje van onze hond in huis. Aangezien zij een half uurtje van de camping af woont is dit kampeertripje voor Chantal ook een manier om haar moeder iets meer te zien. De reden dat Nala niet hier bij mij blijft, is dat ik hele dagen van huis weg ben. Ik kan haar dan niet tussendoor uitlaten, wat wel nodig is. Voor één dagje is dat niet zo erg, maar een hele week… Nala heeft op deze manier ook weer een weekje met haar broertje om te spelen. Die gaan behoorlijk goed samen, als er maar geen eten tussen hun beiden is. Op de camping is er wel betaald voor haar aanwezigheid ’s nachts mocht het zo een keer uitkomen. Denk alleen niet dat ze er heel gelukkig van wordt aangezien ze reageert op alle geluiden die vreemd voor haar zijn.
Leuke dingen doen
Hoewel ik niet in de agenda in Chantals hoofd kan kijken, die tijdens dit soort tripjes constant kan veranderen, weet ik wel dat ze vast heel wat leuke dingen gaan doen. Er zit sowieso een etentje in het vooruitzicht en er is een buitenzwembad op de camping waar vast gezwommen gaat worden. De camping staat vlak naast een grote kinderboerderij en Delft heeft natuurlijk ook heel veel te bieden. De stepjes zijn mee, dus er zal ook veel geracet worden over het campingterrein. Maar wat ze nu allemaal echt gaan doen? Ik ga het komende week wel ontdekken tijdens de berichtjes die we heen en weer zullen sturen.
