Ergens in maart 2016 wordt het hier drukker in huis en zullen wij onze aandacht moeten verdelen over twee kinderen. Op dit moment heb ik nog geen idee hoe ik dat ga doen, maar daarin krijg ik kans om te gaan groeien. Wilco en Ana kregen die groeikans in een raptempo. Een tweeling zorgde ervoor dat zij zich het snel eigen moesten maken. Papa Wilco verteld hoe zij dat doen en over het karaktersverschil van hun zoontjes. Een leuke overeenkomst, we hebben beiden een zoontje met de naam Liam.
Even snel voorstellen
Ik ben Wilco Faber, en heb samen met Ana twee zoons, Liam en Noah. Ze zijn geboren op 13 september 2013.
Drukke tijden
De babytijd is een drukke tijd geweest, waarbij we het voeden en slapen en dergelijke zoveel mogelijk tegelijk deden. Na ongeveer negen maanden begon, na het geluidjes maken, het eerste brabbelen en het kruipen en optrekken. We hebben al vrij vlot besloten dat we individueel met de kindjes wat gingen doen. Ana ging dan bijvoorbeeld met Liam naar babyzwemmen en Noah bleef dan thuis bij mij en ik ging dan met hem wat leuks doen. Zo kun je ook goed zien hoe groot het verschil in persoonlijkheid is tussen beide jochies.
Liam
Liam is de dominante van de 2, en dat was eigenlijk al vanaf het begin zo. Dit merk je bijvoorbeeld als je een boek met hem leest, hij wil dan bijvoorbeeld zelf bepalen welk boek je leest en zelf de bladzijden omslaan. Best grappig, en zodoende kwam ik erachter dat Liam boeken lezen met mij een fijne bezigheid vindt. Verder merkte ik al snel dat Liam heel goed alleen kan spelen. Geef hem de Thomas speelset en hij is zomaar een half uur zoet ermee. Ondertussen kan jij de was doen of even opruimen, heel handig dus! Wel is het zo dat als Liam het er niet mee eens is dat hij niet zomaar opgeeft en lang boos kan zijn. Maar ook daar leer je mee omgaan, het geeft wel aan dat hij niet zomaar opgeeft, en dat is een hele goede eigenschap voor later. Tot slot valt me op dat Liam heel slim is en dingen snel oppakt, lees een paar keer een boek met hem en je bent verbaasd over alle verbanden die hij legt met dingen.

Noah
Noah is een vrolijk en actief jochie. Vanaf het begin al enorm beweeglijk, en ook vanaf het begin heel erg onderzoekend in alles. Hij eist zijn aandacht minder op dan Liam, maar als hij echt je aandacht wil dan maakt hij goed gebruik van zijn luide stem. Noah is ontzettend slim en dit merk je aan heel veel dingen. Als je denkt dat je je telefoon goed verstopt hebt dan kom je er soms achter dat Noah toch weer een manier heeft gevonden om alsnog je telefoon te pakken. Verder is noah een grappenmaker, dat bleek al heel snel. Hij haalde allerlei ondeugende streken uit en is vaak de aanstichter. Soms moet ik er enorm om lachen. Zijn eerste deugnieten streek was dat hij een pak met muesli van het aanrecht pakte, hij hield het op de kop en liep ermee door het huis en toen ik keek ging hij erbij lachen. Hoewel ik hem moest corrigeren moest ik eerst wel even lachen.
Het verdelen van aandacht
Als Ana aan het werk was en ik toevallig vrij was zorgde ik in mijn eentje voor de kinderen. Als je 2 kindjes hebt merk je wel dat aandacht verdelen niet meevalt. Als ze rustig spelen lukt dat nog wel, je gaat beurtelings eerst met de een spelen, en later met de ander. En ook even praten met ze over van alles. In situaties waarin het hectisch wordt is het lastiger, bijvoorbeeld het laatste uur voor we gaan eten. Dan trekken ze allebei aan je en moet je echt schipperen. Over het algemeen is Liam dan nog wel aan het spelen te krijgen, maar Noah moet je dan echt betrekken in het eten koken. Een andere situatie die lastig kan zijn is als Noah net een leuk speelgoed dingetje gevonden heeft, en Liam daar eigenlijk ook mee wil spelen. Dat levert strijd op, aangezien Liam het dan zonder pardon afpakt. De laatste 6 maanden is het echter zo dat als Liam iets van Noah afpakt dat Noah letterlijk terug bijt. Corrigeren is dan lastig, je moet dan zowel Liam als Noah corrigeren.