Een zolder vol herinneringen en troep

zolder opruimen

Een hele tijd terug kondigde de woningstichting aan dat ze ons huis gingen isoleren. We moesten daarvoor wel even de zolder leeghalen. Dat leeghalen werd een helse klus met puinruimen, weggooien en heel wat herinneringen. Bewust afscheid nemen van spullen, maar ook van spullen die we eigenlijk nog wilden bewaren.

Alles gaat naar zolder

“Dat hebben we voorlopig niet nodig, dus zet maar zo lang op zolder.” Die uitspraak ken je vast wel, of: “Die wil ik nog bewaren voor als het misschien nog van pas komt.” In ons geval zit daar ook een “Nee, dat mag nog niet weg, want stel dat er nog een keer een derde komt…” bij. Al snel staat de zolder vol met allemaal spullen die je nu niet gebruikt, maar waar je ook nog geen afscheid van kan nemen. Met een heleboel spullen uit de jeugd van Chantal en die van mij, stond de zolder al een stukje vol. Een paar jaar terug hadden we al een keer opruiming gehouden, dus er was al een deel weg.

Voor de geboorte van Liam verhuisde een groot deel van mijn Efteling-collectie in dozen naar zolder, bij de geboorte van Kyran verdween er nog een groot deel naar de bovenste verdieping van ons huis. De laatste jaren zijn daar ook nog alle babyspullen bij gekomen. Oh ja, en de kerstdecoratie stond er natuurlijk ook nog.

Leeghalen voor de isolatie

Dat we de zolder leeg moesten halen had te maken met werkzaamheden die de woningstichting zou gaan doen. Het hele huis wordt geïsoleerd. Op de zolder moesten alle oude platen er af en werden er dikke lagen isolerend materiaal aangebracht die netjes afgedekt werden met houten panelen. De witte platen en de wijze waarop het bevestigd is, zorgt ervoor dat onze zolder er een stuk netter uit ziet. Nadeel is wel dat alles een centimeter of twintig lager is geworden. We zullen alles dus anders moeten gaan indelen en het kledingrek gaat er niet meer passen.

Tegelijkertijd zijn ze bezig om het huis geheel wat duurzamer te maken. Op het dak werden vijf zonnepanelen gelegd die wat stroom moeten gaan opwekken. Gevolg is wel dat er op zolder een extra installatie hangt die je vrij moet houden voor onderhoud. Nog een klein beetje extra ruimteverlies dus, maar hopelijk levert het wat energie op. Later zullen ze ook de spouwmuren nog isoleren en worden er platen aangebracht achter de gevelplaat. Volgend jaar in de winter warmer zonder extra stoken?

Per autolading naar beneden

Goed, die zolder moest dus leeg. Maar waar laat je al die zooi? Mijn ouders wonen in een eengezinshuis en hebben nog wat ruimte ‘over’ sinds mijn broer en ik het huis uit zijn. In overleg besloten we om alles daar te gaan stallen totdat het weer terug op onze zolder kan. Aangezien we geen vrachtwagen voor de deur hebben en beneden de ruimte best beperkt is, werden de bakken, dozen en andere opbergboxen in partijen naar beneden gebracht. Doos voor doos de vlizotrap af. Maar voordat het de auto ingeschoven werd, moest er eerst gesorteerd worden zodat het straks op de goede plek terug komt of juist weg gaat.

Knaagsporen en uitwerpselen

Van de zomer hadden we al wat horen ritselen op zolder. Iets gevonden hebben we nooit, op wat afgeknaagde papiertjes na. Nu we doos voor doos openmaakten was het andere koek. We ontdekten dat in de zak met oude knuffels de keutels en vraatsporen goed vertegenwoordigd waren. Eén doos was gericht aangevallen, een doos met Eftelingspullen. Wat bleek, ik had er nog een zakje duivenvoer in zitten van het Herautenplein. Het zakje was zo goed als verpulverd en er lagen nog een paar korreltjes mais en andere granen als restantjes.

Gelukkig had de woningstichting een grote container voor ons huis geplaatst waar we overbodige spullen in konden gooien voor de stort. Daar ging de aangevreten kinderwagen, zakken met knuffels en volgepiest speelgoed. Deels ben ik die kleine knagers wel dankbaar, want het heeft ervoor gezorgd dat we nu al meer weggedaan hebben dan we oorspronkelijk van plan waren. Nu mogen ze van mij wel wegblijven hoor. Als we alles weer op zolder zetten, zetten we er meteen lokdoosjes met muizengif neer.

In de container?

Dat er veel op zolder stond was ons wel duidelijk. Té veel. Daar waren we het allebei wel over eens. We liepen al een tijdje er tegen aan te hikken om de boel om te ruimen. Dit was dus de uitgelezen kans. Lading voor lading gingen de dozen en zakken naar beneden de keuken in. Daar stond al een vuilniszak en een doos voor oud papier klaar. Rigoureus te werk gaan deze keer. Oude verslagen van school waar we niks meer mee doen, huppakee in de papierbak. Knutselwerkjes van oud-leerlingen of kinderen van de bso groep verdwenen tussen de rest van het papier. Verzamelingen van beeldjes werden flink uitgedund. Een aparte doos voor spulletjes die uitgedeeld konden worden via de schoenendoosactie. Oude computers en laptops die stof lagen te vangen krijgen een nieuw leven via JP Computer Service die ze opknapt voor en weer verspreid.

Doos voor doos werd uitgespit. Elk item werd in de hand genomen, geïnspecteerd en op de juiste plek gezet: bewaren, rotzooi recycling of doorgeven aan een ander. Buiten stapelde de berg zich op voor de container, die zou de week erna geplaatst worden. Je snapt natuurlijk dat elk item bekijken de nodige tijd kostte. Even blijven hangen bij een foto van vroeger waarbij een verhaal hoort dat je dan toch even moet vertellen. Toch nog even dat verhaaltje lezen dat je schreef toen je een jaar of tien was. Herinneringen ophalen terwijl de rest van de dozen bleven wachten om uitgepakt te worden.

Nee, die mag niet weg!

En dan loop je toch regelmatig tegen het volgende aan. Wat voor de een absolute troep is, daar kleeft voor de ander een enorm sentiment aan. Dat ene spuuglelijke beeldje bleek gekregen te zijn van een oma die inmiddels al overleden is. Een uitgekauwde knuffel was jarenlang het vriendje waarbij het hart werd uitgestort. Wel wel, niet weg of…. nou ja doe toch maar weg. Twijfelen en knopen doorhakken. Het is een wonder hoeveel er toch nog de weg richting dump heeft gevonden. Op een of andere manier is er bij ons allebei een knop om gegaan en zijn we toch in een weggooi modus beland. Het scheelt in ieder geval met terugzetten. Vooraf hadden we nog een rol noppenfolie gehaald om alles netjes beschermd weg te leggen. Zou toch zonde zijn om bij een volgende opruiming toch nog een heleboel gebroken voorwerpen te vinden.

Uitzoeken voor de verkoop

Inmiddels zijn de werkzaamheden zo goed als klaar en worden er telkens wat dozen opgehaald bij mijn ouders om weer op zolder te zetten. Er staan daar al wat dozen apart in een hoekje die niet meer terug gaan en verkocht gaan worden om weer een klein zakcentje te krijgen. Van mijn Eftelingcollectie ga ik ook wat wegdoen, die dozen gaan dus ook nog flink uitgespit worden voordat ze terug naar zolder gaan. Ik weet al wat er gebeurt als ik ze vooraf al terug zet…. helemaal niks. Wordt dus een dagje bij mijn ouders op bezoek en daar alles uitzoeken. Meteen foto’s maken voor Marktplaats of Facebook Marketplace.

Opgeruimd staat netjes

Het is een bekende uitspraak ‘opgeruimd staat netjes’, maar in dit geval klopt het best wel. Hoewel nog niet alles terug is op zolder, heeft nu elke categorie zijn eigen hoek. Themaversieringen (Kerst, Pasen, herfst, carnaval) staan bij elkaar, oude kinderkleding in stapels bakken tegen de andere wand. Persoonlijke spullen in weer een andere hoek en materiaal voor het kamperen heeft ook zijn eigen plekje. Als we nu iets nodig hebben, weten we het sneller te vinden. Onze taak nu is om dat ook zo te houden en wellicht iets vaker kritisch te zijn in wat we willen bewaren.

Jouw zolder

Heb jij ook zo’n volle zolder? Staan daar ook allemaal spullen waarvan je denkt: “Wat moet ik nu hier in hemelsnaam nog mee?” Ruim jij regelmatig op en gaat er spontaan de opruimwoede doorheen? Welke tips heb jij om de zolder zo leeg mogelijk te houden?


profielfoto author maarten

Schrijver: Maarten Fest

Geboren in 1982, getrouwd met Chantal en samen hebben wij twee zoontjes (2013 en 2016). Oprichter en eigenaar van Papa's wereld.

Leave a Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Er zijn al een groot aantal dozen en bakken naar Maarten en Chantal gegaan.
    Maar er staat nog wel het een ander in de kleine slaapkamer.
    Een pluspunt…ik hoef daar dus niet te stoffen omdat het daar nog boordevol staat hahaha.
    Maar ja, ook dáár komt straks weer verandering en dan gaan onze kerstspullen van zolder naar
    de kleine slaapkamer omdat het voor ons dit toch alles wat zwaarder wordt.
    Ja…wij worden ook ouder…. 😉