Een nieuwe tijdsverdeling

Het is 18:10 uur. Ik draai de sleutel in het slot van de bso. Het is vakantietijd, dus mijn dagen zijn langer als normaal. Vanaf 8:00 uur stond ik op de groep met vandaag bijna dertig kids om me heen. Een dag lang verzorgde ik de kinderen van anderen, terwijl ik mijn eigen kids slapend gedag heb gezegd. Tot vanavond ventjes.
De motor slaat aan en de radio begint ongewild te spelen. Snel druk ik het uit zodat ik de beltonen op de handsfree kan horen. Als snel klinkt de stem van Chantal die de hele dag alleen voor onze mannetjes zorgt. Yup, ik kom naar huis. Ondertussen hoor ik op de achtergrond ‘Joepie, papa komt thuis!”
Het zijn rare weken de laatste tijd. Zo vlak voor de zomervakantie staan er meer vergaderingen gepland over alle activiteiten in de vakantie en over het verloop erna. Aangezien ik in twee clusters bso-groepen draai, moet ik bij dubbel zoveel vergaderingen aanwezig zijn. Het betekent andere werktijden en een andere tijdsindeling voor het gezin. Maar dan komt het. Al enkele jaren werk ik op woensdag in een tingieterij. In de aanloop naar de Nijmeegse Vierdaagse is het daar een drukte van jewelste. De souvenirs komen uit de mallen, samen met de producten van opdrachtgevers. De drukte en verandering in het personeelsaanbod zorgen ervoor dat ik nu ook op maandag en dinsdag voor bso-tijd in de gieterij sta. Financieel leuk, maar wederom minder gezinstijd.
Als ik thuis kom draai ik weer mee in het huishouden. Ook als ik tussen de twee banen door even kort er ben. De was gaat niet uit zichzelf de kast in en de afwas wordt niet door kaboutertjes gedaan. Liam en Kyran willen geknuffeld worden, moeten worden verschoond of op de wc geholpen, moeten worden gevoed. Nee, als ik thuis kom zit mijn dag er nog lang niet op. Ik.ben degene die Liam meestal naar bed brengt. Bij Chantal gaat hij minder snel slapen. Het hele ritueel kost op zich best nog wat tijd en ik blijf boven totdat hij slaapt. Als ik eindelijk op de bank zit, is het al snel richting 22:00 uur en begint mijn avond een beetje. Uitgeblust kijk ik tv en speel ik een spelletje op de telefoon.
Ondanks dat ik minder thuis ben en meer op het werk, probeer ik zoveel mogelijk tijd me de jongens en Chantal vrij te maken. Samen met Liam tv kijken of een stoer riddergevecht met plastic zwaarden, samen bouwen met de Duplo of een kunstzinnige tekening maken. Kyran lekker knuffelen of een ritje in de wandelwagen, wat rammelen met het speelgoed of een dansje door de kamer. Ik probeer het allemaal zoveel en zo goed mogelijk.
De blogs die door mijn hoofd spoken krijg ik niet meer uit de vingers op joh moment. Sterker nog, deze blog is niet eens in een keer geschreven. Verspreid over twee avonden en zojuist ook met een paar keer de ogen enkele seconden dicht Wat zou ik ze graag schrijven die verhalen. Vergeten doe ik ze niet, dus uiteindelijk komen ze vanzelf hier voorbij. Toch zou ik graag meer uit mijn vingers krijgen. Komt wel, als ik weer wat meer aan het nieuwe ritme gewend ben.