Papa’s kunnen harde werkers zijn en daardoor minder thuis zijn dan ze eigenlijk beseffen. Er zijn later altijd manieren om dat een soort van in te halen zoals de vader van Iris doet. Normaal schrijft zij haar verhalen op mamavan.alledagenheeldruk. Deze keer schreef zij de nieuwe ‘De papa van’.

Mee naar het werk

Mijn vader is altijd een hardwerkende man geweest, als directeur van een groot autobedrijf was hij erg druk. Hij gaf 1000% in alles wat hij deed. Dit zorgde er wel voor dat hij minder vaak thuis was. Wel betrok mijn vader mij in het bedrijfsleven. Zaterdagen lang speelde ik kantoortje achter de pc op kantoor als ik maar bij hem kon zijn. Ook toen ik ouder werd ging ik vaak mee als mijn vader zijn date. Leuk mee naar diners en bedrijfsfeestjes die we zelf organiseerde een groot feest was dit! Op zondagochtend hebben we een lange tijd ‘zwemochtenden’ gehad ook hier kon ik erg naar uitkijken.

Niet thuis

Aan het huiselijke sfeertje ontbrak hij vaak, het samen eten of je verhaal kwijt kunnen aan de keukentafel was er niet bij maar we deden het met wat ons gegeven was.

Borrel op afstand

Nu is dit wel anders, ondanks dat ik hem nog steeds niet vaak zie omdat hij nu ook deels in het buitenland woont, bellen we bijna elke dag. Elk weekend zoeken we elkaar op en hebben dan de grootste lol op Skype! We drinken een wijntje, proosten op het leven alsof we bij elkaar op de zaterdagmiddagborrel zitten…. Alleen dan wel op afstand. Om de zoveel maanden is hij hier in real life een moment waar wij altijd weer naar uitkijken.

Snel zat?

We maken wel eens geintjes in de trant van: ‘wacht maar als ik er weer een paar dagen ben zal je me wel weer zat zijn. Eigenlijk is dit nooit zo… en ben ik dat wel dan zeg ik het eerlijk 😉 mijn vader en ik zijn erg open tegen elkaar.

Praten en luisteren

We kunnen alles aan elkaar kwijt maar ook zeggen als het even niet zo tof is allemaal. We praten hierover, luisteren en lossen op. Wanneer hij hier is zijn we net een grote Italiaanse familie. We koken, drinken wijn, dansen en genieten van elkaars gezelschap. We schateren het uit of laten een traan omdat er weer een mooi verhaal van vroeger bovenkomt. We vergeten vroeger nooit….

Rust

Van onze fouten hebben we geleerd en we kijken altijd weer naar een heldere toekomst dit is iets wat ik mijn kinderen ook graag meegeef. De enorme gezelligheid maar ook de kijk op het leven, open mogen zijn en kunnen leren van elkaar. Mijn dochter (10) is gek op mijn vader. Uiteraard op al haar opa’s en oma’s maar met mijn vader heeft ze een speciale magie. Mijn dochter heeft adhd en kan zich hierdoor soms enorm onbegrepen voelen. Hij maakt haar rustig, geeft haar het gevoel dat ze er mag zijn en vraagt niks. Urenlang kunnen zij keutelen. Al is het maar autorijden of boodschappen doen, als ze bij opa kan zijn is dat al genoeg.

Google

Mijn zoontje (2) is onze laatste trots. Ik moet vreselijk lachen als mijn vader langskomt en zegt: ‘Ik heb het dus even gegoogeld, schijnt dus heel normaal te zijn hè, dat hij steeds nee zegt! Dan denk ik altijd weer even aan vroeger, hij kan dit ook niet uit zichzelf weten want hij heeft dit denk ik niet heel bewust meegemaakt.

Ik noem hem papa

Mijn vader is trots op mij dat weet ik. Het is niet altijd makkelijk geweest maar ik mag met recht zeggen dat mijn vader en ik een hele goede band hebben. Hij is mijn beste vriend, mijn maatje en als hij weg is mis ik hem vreselijk. Al is het stiekem soms ook wel weer lekker rustig. Ondanks dat ik nu 39 jaar ben en mijn vader de opa is van mijn kinderen is en blijft het natuurlijk nog steeds mijn vader. Daarom noem ik hem ook nog steeds ….Papa…

Dit is één van de verhalen uit een wekelijkse serie. Elke zaterdag verschijnt er een nieuwe ‘De papa van‘ waarin telkens een andere schrijver verteld over de band met zijn of haar vader. Wil jij jouw verhaal over je vader ook delen, neem dan contact met ons op. We sturen je dan een vragenlijst die je kunt gebruiken als handleiding tijdens het schrijven.