Ineke en haar vader gaan goed met elkaar om. Sterker nog, ze lijken enorm op elkaar waardoor ze goed klikken maar ook botsen. Voor ‘De papa van’ ging Ineke eens haar gedachten na over de band met haar vader en schreef haar verhaal op.

Vroeger

Hij moést wel voor me zorgen

Papa is vanaf moment één bij mij geweest. Hij was degene die voor mij moest zorgen, meteen na mijn geboorte. Hij was altijd aanwezig. Hij kreeg de zorg voor mij op zijn schouders, omdat de bevalling bijna het einde van mama’s leven betekende. Daarom had hij zeker weten een verzorgende rol! Niet minder dan mijn moeder.

We deden lekker veel samen

We hebben altijd onze eigen grapjes gehad, gek doen, maar konden ook zeker heel open en eerlijk over alles praten. Mijn moeder ging om het jaar met een vriendin op vakantie. Ik en mijn vader gingen dan standaard een keer in die week uit eten. Gewoon vader en dochter. Qua hobby’s: we houden allebei erg van muziek. Vanaf mijn elfde ging ik op koor. Mijn vader ging op hetzelfde koor. Dat heeft ook veel binding gegeven. Verder vinden we het heel leuk om samen in de keuken te staan.

Mijn leukste herinnering aan mijn vader

Samen het kerstdiner koken of een hele Chinese tafel in elkaar draaien. Gewoon lekker rommelen in de keuken en samen razend enthousiast zijn. Dan is het koken nog leuker dan het opeten!

Nu

Samen is een ‘wij’ geworden

Goed! Nog steeds kunnen we enorm lachen, hebben we een gezamenlijke liefde voor eten, zingen, muziek, klieren en lezen. Hij komt graag bij ons in huis klussen en hij is gek op onze dochter. Ik zie hem elke week wel. Als wij bij mijn ouders eten, op de koffie gaan…Echt dingen samen doen gebeurt niet veel, maar wel samen met mijn man en dochter en mijn moeder erbij. We gaan graag met ons vijven uit eten.

Verstoppen achter een masker

Ik ben ontzettend eigenwijs, kan me heel erg verstoppen achter mijn masker, waardoor ik soms sterker overkom dan dat ik echt ben. Net als pa. Ik ben wie ik ben en ik vind het leuk dat ik iets van mijn vader heb meegekregen. Hierdoor kunnen we enorm botsen, maar begrijpen we elkaar ook zonder een woord te zeggen.

Vader of papa?

Beide! Ik heb hem eens een vaderdag cadeau gegeven: een foto in een lijstje, waarop stond: iedereen kan vader worden, maar het is wat anders om papa te zijn. Dat is echt zo!

Mijn papa als opa

Samen niet veranderd

We zijn nog steeds dezelfde vader en dochter. Maar ik geniet er erg van dat hij de opa van mijn dochter is. Hij is gek op haar en zij op hem. Dat geeft wel extra binding.

Hij hoeft alleen maar te genieten

De kleinkinderen mogen natuurlijk meer! Hij hoeft mijn dochter niet op te voeden zoals hij mij opvoedde. Hij hoeft als opa alleen maar te genieten en de opvoeding en de moeilijke dingen mag ik oplossen. Zijn hart doet pijn als mijn dochter huilt of als ze iets niet van mij mag. Maar stiekem is hij het eens met hoe ik mijn kind opvoed en is hij trots! Zeker weten! Dat zegt hij me ook regelmatig! Ik zie ook aan zijn gezicht dat hij trots is op hoe mijn kind is en hoe wij haar opvoeden!

Toekomst

Ik wil nog veel samen doen

Meer samen koken, uit eten gaan, gewoon gezellige spelletjesavonden hebben en zingen op koor.

Zonder mijn vader?

De gedachte beangstigt me. Ik denk niet dat ik het zou kunnen. Er zou dan een groot deel van mijn hart worden weggerukt.

Meer lezen van Ineke? Kijk dan op The Stout Journal.

Dit is één van de verhalen uit een wekelijkse serie. Elke zaterdag verschijnt er een nieuwe ‘De papa van‘ waarin telkens een andere schrijver verteld over de band met zijn of haar vader. Wil jij jouw verhaal over je vader ook delen, neem dan contact met ons op. We sturen je dan een vragenlijst die je kunt gebruiken als handleiding tijdens het schrijven.