Anne staat vol in het leven, geniet van elk moment. Een vrouw die om zich heen al teveel dierbaren heeft verloren, zo ook haar vader. Speciaal voor Papa’s wereld kroop ze in de digitale pen om een gedetailleerde beschrijving van haar vader te maken. Een manier om hem nog een beetje in leven te houden. Het resultaat, een schitterend verhaal.

Even voorstellen

Ik ben Anne van Benthum-Jansen. Getrouwd met mijn lieve kanjer Hans en samen hebben we 3 dochters en 1 schoonzoon. Mijn papa heet nog steeds Henk van Benthum. Geboren op 16 december 1930 in hartje centrum Nijmegen op de Ziekerstraat.

Een traditioneel gezin

Mijn vader kwam uit een arbeidersgezin van 7 kinderen. Mijn opa werkte voor een groente groothandel in Nijmegen. Hij groeide op in een hecht gezin waar hard werken erbij hoorde. Mijn vader was een gevoelige man. Hij hielp zelfs zijn 3 zusjes met het maken van poppenkleding. Terwijl zijn drie broers een wat stoerdere uitstraling hadden. Mijn vader was geen echte sportman. Maar hield erg van wandelen en fietsen. Hij heeft mijn moeder Ans Kramer relatief laat leren kennen en zij zijn op 26 juni 1968 getrouwd op het stadhuis in Nijmegen. Mijn vader was toen bijna 38 jaar. Dit betekende ook direct het einde van de carrière van mijn moeder. Want zo ging dat in die tijd. Zij was politieagente. De eerste vrouwelijke agente in Nijmegen. En als je ging trouwen dan moest je thuis blijven en voor het gezin zorgen. En zo is het ook gegaan. 11 maanden na hun huwelijk werd ik geboren en 13 maanden daarna mijn enige broer. En daarmee was ons gezin van 4 compleet.

Vader met een lintje

Mijn vader zat op de MULO gevolgd door de bestuursschool in Arnhem Daarna was hij gedurende zijn gehele werkzame leven in dienst van de Gemeente Nijmegen. Eerst op de afdeling Militaire zaken. Dit was nog ten tijde van de dienstplicht en alle administratie die daarmee gemoeid ging. Daarna werd hij hoofd van de afdeling Burgerzaken. Mijn vader heeft altijd ruim 40 uur per week gewerkt. En daarnaast ook veel bijgeleerd en zich ingezet in het verenigingsleven. Hij was best veel weg. Maar eenmaal thuis wel een echte vader voor ons. Na zijn pensionering bleef hij actief. Verenigingsleven maar ook cliëntenraad en KBO. Hij behartigde de belangen van de senioren medemens en hij was daar zeer gedreven in. Daarvoor kreeg hij zeer verdient de titel van Lid in de Orde van Oranje Nassau. Het lintje waar hij erg trots op was.

Hij was overal bij

Het is menig keer gebeurd dat mijn vader de man was die op zondag het vlees aansnijdt. Maar als mijn vader thuis was, dan nam hij ook zeker die verzorgende rol en wilde zo min mogelijk missen van onze vorderingen. Zwemles, hockey van mijn broer, installaties bij Scouting etc. Hij was niet vies van een luier wisselen en wandelen en fietsen met ons deed hij graag. Heumesoord was een favoriet plekje. Pap was een echte verenigingsman. Lid van toneel, schooladviesraad, maar de meeste vrije tijd bestede hij aan het nationale en internationale Kolpingwerk. Daar leerde hij ook zijn vrienden kennen en zij bleven hun leven lang bevriend.

Een open mening

Pap was een lieve zorgzame man. Hij was een man met een duidelijke mening die hij politiek gezien niet onder stoelen of banken schoof.  Maar over allerlei maatschappelijke zaken had hij een open mind. Hij was een zeer sociaal betrokken man en bekeek zaken van allerlei kanten. Hij was minder streng dan mijn moeder. Pap stimuleerde alles wat mijn broer en ik wilde bereiken. En het maakte hem niet uit of onze opleiding theoretisch (lees universitair) of praktisch (lees MBO) was. We mochten datgene doen waar wij gelukkig van werden. Pap en ik verschilde regelmatig van mening, en dit leverde gezellige maar ook felle discussies op. Zeker tijdens verjaardagen.

Steunpilaar

Pap was altijd in voor een grapje en bij feestjes was hij 1 van de eerste die een lied of sketch verzon. Hij kon prachtig schrijven en dat merkte wij als kids bij onze diplomering, trouwerijen etc. Hij was bezorgd maar liet ons vrij in keuzes. Een top vader die altijd achter ons stond. Ik hield van mijn vader en mijn vader hield van mij en liet me vaak zien dat hij trots op me was. Hij was trots op de keuze voor mijn eerste man en hij was erg blij toen ik na mijn scheiding Hans leerde kennen. Hans was voor hem net zo belangrijk als zijn eigen zoon Heino. En dat maakte mij zo trots.

Veel met elkaar gemeen

Pap was niet zo’n goede kok, maar wel een ster in het maken van lekkere hapjes en salades etc. Heerlijke ontbijtjes en hapjes tijdens feestjes en partijen. Pap hield van spelletjes en van het strand. Mijn meest dierbare herinneringen zijn echt onze familie vakanties in Groet. Waar we een klein huisje (lees verbouwd schuurtje) huurde in Noord Holland vlakbij het strand. Met de bolderkar door de duinen. Pap was geen actieve sportman, maar hield wel van sport kijken. Die liefde heb ik niet van hem. Maar interesse in cultuur en theater deelde ik wel met hem. Hij hield van allerlei stijlen, maar klassieke muziek was zijn favoriet. Samen gingen we naar toneel, musea etc. Nog een passie die ik van hem gekregen heb is onze liefde voor Nijmegen, de Vierdaagse en het Carnaval. Hij vierde graag alles mee en wist veel van de stad en haar geschiedenis en deelde dit met ons. Nijmegen in de Tweede wereld oorlog heeft hij als tiener bewust meegemaakt en hij leerde ons altijd onze verworven vrijheid te koesteren en te herdenken. Ook nu nog ben ik mij daar terdege van bewust. Pap hield van het leven. Een borreltje en lekker eten en ook dat deelde ik met hem. Hij kon genieten van kleine en grote dingen en ik ben blij dat hij me dat geleerd heeft.

Ik moest hem laten gaan

Mijn vader is ruim 4 jaar geleden overleden op vrijdag 23 januari 2015 om 11.30 uur. Ik was erbij. Pap had sinds een tijdje de diagnose vasculaire dementie en alzheimer maar was nog in staat om samen met mam in hun huis in Malden te wonen. Maar voor het geval hij achteruit zou gaan kozen zij voor een zorg appartement in de flat naast het zorgcentrum. De ochtend nadat wij de laatste muur geverfd hadden kreeg hij een hartstilstand. Mijn moeder vond hem naast de wastafel toen zij van het sporten thuis kwam. Ik ben direct gekomen en toen waren de ambulance broeders met hem bezig. Ik zat op de zoldertrap en keek met betraande ogen naar het lichaam van mijn vader en 4 verpleegkundigen die er alles aan deden om zijn hart weer op gang te krijgen. Maar een stem in mij zei al dat hij het niet ging redden. Ik vroeg de broeder hoe het ging. Hij zei me eerlijk, het ziet er niet goed uit. Ik ben bang dat de schade te groot is. Ook intubatie lukte niet en toen hoorde ik mezelf zeggen: “Stop maar. Dit wil papa niet.” Ik denk dat ze nog even doorgegaan waren, maar dat ook zij al wisten dat het niet zou lukken. Ze keken me aan en zeiden dat hij overleden was……. En toen werd het heel stil.

Was hij nog maar bij…

de diplomeringen van zijn kleindochters. Hij was dol op de drie meiden en had alles voor ze over. Paste op als het nodig was en hielp ze waar nodig. Een echte opa was hij. Verwennen maar niet teveel. Schooloptredens etc. en opa was erbij. Ik had hem gewoon nog graag om mij heen gehad om alle mooie dingen van het leven te delen. En om hem af en toe om advies te vragen over allerlei zaken.

Ik mis…

Zijn humor. Zijn ongelooflijke manier om mensen met elkaar te verbinden en met iedereen in gesprek te gaan. Jong oud, man of vrouw het maakte niet uit. Iedereen kreeg bij hem een kans. Ik mis mijn vader als we samen een lekker etentje plannen en zijn stoel leeg blijft. Mis het kriebelen op mijn rug wat hij vroeger deed. Ik mis mijn vader als ik op bij de Carnavalsvereniging op toneel sta en goede sketch uitvoer. Mis hem als ik even wil sparren over de tekst van ons nieuwe liedje. Ik mis hem als de kleindochters iets moois beleven en ik mis hem als ik over het strand loop. Maar in gedachte is hij altijd bij me.

Dit is één van de verhalen uit een wekelijkse serie. Elke zaterdag verschijnt er een nieuwe ‘De papa van‘ waarin telkens een andere schrijver verteld over de band met zijn of haar vader. Wil jij jouw verhaal over je vader ook delen, neem dan contact met ons op. We sturen je dan een vragenlijst die je kunt gebruiken als handleiding tijdens het schrijven.