“Papadag is een informele benaming waarmee een vrije dag voor mannen wordt aangeduid, waarop deze de zorgen voor hun kind(eren) op zich nemen. Vaak gaat het om een vaste (vrije) dag in de week.” Aldus, zo gaat de eerste regel van het artikel over papadag op Wikipedia.
Als mama een dag vrij is van het werk bestaat de term ‘mamadag’ vervolgens niet. In de maatschappij is het namelijk volstrekt normaal dat vrouwen voor hun kinderen zorgen. Er is dus totaal geen nut voor het bedenken van een woord voor iets wat volstrekt normaal is. Mama bij de kinderen, papa aan het werk.
Gatver, gatver, wat een gruwel. Het is een volstrekt idiote benaming voor iets wat eigenlijk heel normaal zou moeten zijn. Al vanaf het begin zijn Chantal en ik het erover eens dat je opvoeden samen doet. Opvoeden is niet alleen zeggen dat iets niet mag, niet alleen zeggen dat iets goed gedaan is, niet alleen een keer met je kind spelen. Nee, opvoeden is voeden, verschonen, spelen, fatsoen bijbrengen, weerbaar maken, laten uitproberen, stimuleren en nog veel meer. Dat doe je niet alleen als mama, dat doe je niet alleen als papa, maar dat doe je samen.
“De ‘papadag’ kan worden gezien als een voortzetting van het ouderschapsverlof en dan met name gericht op mannen. Dit om te stimuleren dat jonge vaders intensiever betrokken zijn bij de opvoeding van hun kind(eren). Bovendien kan de vrouw op deze manier weer deelnemen aan het arbeidsproces, zonder dat er gebruik hoeft worden gemaakt van kinderopvang.” Dit staat op diezelfde Wikipedia-pagina, een stukje dat iets meer hout slaat, maar voor mij toch de verkeerde insteek. Waarom moet er een speciale dag zijn waarop papa’s gestimuleerd worden om intensiever met hun kind bezig te zijn. Dit is iets wat je elke dag zou moeten doen. Voor mij is elke dag papadag. Misschien doe ik de ene dag iets minder dan de andere, maar zo wisselen wij elkaar een beetje af. Elke dag probeer ik even stil te staan bij wat er allemaal gebeurd is die dag en wat de kleine allemaal heeft uitgespookt. Hier heb ik geen speciale dag voor nodig. Het gebeurt geregeld dat ik alleen ben met Liam en we samen wat ondernemen. Lekker tekenen, Nala uitlaten of een keer samen naar de Efteling. Op die momenten geniet ik extra van het ventje omdat dan nogmaals extra duidelijk wordt hoeveel hij al ineens kan en omdat je ziet hoe intens hij geniet.
Voor mij geen papadag, voor mij is het zo dat je als vader elke dag je steentje bijdraagt aan de ontwikkeling van je kind en dan niet in de vorm van het verdienen van die boterham.
Ja…wat moet ik hierop nou zeggen…..gewoon….GOED!