Heb je dat ook wel eens, dat je het even goed zat bent en dan maar een rotstreek uithaalt? Ik ben in ieder geval wel zo’n vader. Na een paar keer dingen netjes gevraagd te hebben aan mijn kinderen, is de maat op een bepaald moment helemaal vol. Zo had ik dat zojuist ook weer met een paar rondslingerende sokken van de oudste waarvan ik al drie keer gezegd had dat ze de was in moesten. Lees verder als je wilt weten wat ik op zulke momenten uitspook.

Grapje uit ergernis

Niet alleen thuis ben ik zo hoor, toen ik nog op de bso werkte had ik daar ook een handje van. Nou ja, eigenlijk heb ik dat altijd wel in me en laat ik het geregeld ontsnappen als een (leuke) manier van afreageren. Dit zijn de dadjokes die ik uithaalde uit ergernis:

Wandelende tak

Na de zoveelste keer struiken over rondslingerende schoenen bij de zandbak verzamelde ik ze allemaal in een emmer. Vervolgens liep ik naar de dichtbij staande boom. Eén voor één hing ik de schoenen aan de takken. Verbaasde kindergezichten keken mij aan en vroegen wat ik aan het doen was: “Kijk, nu zijn het wandelende takken.” Met kinder sandalen is dat grapje helemaal leuk, ze blijven zo makkelijk met de riempjes aan de tak hangen.

De te hoge schoen

Deze lijkt een beetje op de vorige, maar is toch een beetje anders. Binnen stonden er genoeg schoenenrekken voor de kinderen om hun schoenen in kwijt te kunnen als ze uit waren. Regelmatig vond ik toch een aantal exemplaren midden in het lokaal. Na de zoveelste paar opgeruimd te hebben of op te laten ruimen, pakte ik weer een paar op en zette ze op het randje boven de deurpost. Ik heb op allerlei manieren kinderen zien proberen de schoenen terug te krijgen. Op een krukje staan, met een bezem zwaaien of klimmen tussen de deurposten. Heel gek, maar een paar tellen later stonden ze dan alsnog in het rekje of werden ze aangetrokken.
Ook een hekel aan rondslingerende schoenen? Ik heb voor jou al een selectie schoenenrekken.

Duct tape

Als je al negenhonderd keer gevraagd heb of ze even een paar tellen stil kunnen zijn zodat je de oren even rust kunt gunnen. Op een bepaalt moment begin ik dan te dreigen dat ik ze de monden wel zal dichtplakken met een stuk duct tape. Wordt het vanzelf rustiger, op wat gemompel na. Na de waarschuwing doorgaan wil nog wel eens resulteren in de kinderen najagen met een stuk plakband of schilderstape. Echte duct tape is natuurlijk een beetje te schadelijk voor de huid.
Nog op zoek naar duct tape? Zoek niet verder, ik heb het alvast voor je gevonden.

Stinkdeken

Elke avond moeten we onze jongens insmeren met verschillende soorten zalf in verband met uitslag op de huid. Afgelopen week vond mijn oudste het leuk om met zijn blote kont mijn kant op te staan en op het moment van smeren expres een scheet te laten. De smeerpijp. Had hij even pech dat zijn deken binnen handbereik lag. Snel pakte ik het en verpakte de stinkscheet en het jongetje in een luchtdichte bel. Zijn gelach veranderde al snel in een “Getver, ik wordt vergast!”. Tsja, boontje….

Stenen eten

Deze is van een aardige tijd terug en niet echt als een soort van wraak bedoelt, maar was wel erg leuk. Op mijn werk had ik enkele snoepjes gevonden die wel heel erg leken op kiezelstenen. Voor de neus van onze oudste at ik ze op en ik daagde hem uit om er ook eentje te eten. Hoe dat verhaal helemaal precies ging, dat vertelde ik in deze blog inclusief filmpje.

Slapende sokken

Oké goed, jullie hebben die sokken nog van mij te goed waarmee ik begon in de introductie van deze blog. Onze oudste vindt het heerlijk om zonder sokken rond te lopen. Het liefst loopt hij de hele dag op blote voeten of in zijn Crocks. Zodra hij thuis komt gooit hij de sokken uit en smijt ze richting de trap. De bedoeling is natuurlijk dat hij ze dan later mee neemt naar boven om ze in de was te doen. Maar nee, meneer loopt honderd keer de trap op en af en neemt de sokken geen enkele keer mee. Vlak voordat hij naar bed ging wees ik hem er nog een keer op. Inmiddels slaapt de meneer en liggen zijn kleren in de wasmand. Moet je eens raden wat ik zojuist onder aan de trap vond? Moet je eens raden wat er nu als een knuffeltje bij zijn neus in bed ligt?

Rotstreken of grapjes?

Of het rotstreken zijn? De een zou zeggen van wel, de ander van niet. Die ziet de lol er wel van in. Ik in ieder geval wel. Voor mij zijn het dan ook iets meer grapjes aangezien er niemand echt mee gekwetst wordt. Daar ligt voor mij wel een grens. Een grapje uit ergernis mag geen gevaarlijke situaties opleveren of iemand heel erg kwetsen, want dan slaat het al snel om in pesten. Laat ik daar nu een hekel aan hebben.

Welke grapjes haal jij uit?

Doe jij dat ook wel eens, van die geintjes uithalen met je kinderen? Ik ben wel eens benieuwd naar wat jij zoal doet als je geërgerd bent. Misschien kunnen we wel inspiratie halen uit de streken die we bij onze kinderen uithalen. Zet jouw ultieme grap snel hieronder neer.

Ja, ik heb deze grappen echt uitgehaald!

---