Een volwassen man en een klein wit konijn, wat hebben die met elkaar te maken? Heel simpel, al mijn hele leven komt een wereldberoemde ster telkens weer op mijn pad. Een diertje waarvan ikzelf eerst de verhalen verslond, later gek werd van de deuntjes en nu weer vertedert raak van de boekjes en merchandise. Dat kan maar één konijn zijn: Nijntje.

Stiekem lezen

Ik kan me nog goed herinneren dat ik naar de slaapkamer van mijn broer ging, want daar stonden op het schapje bij zijn bed de boekjes van Dick Bruna. Stiekem ging ik er in bladeren, want zijn kamer was van hem. Naar binnen gaan als hij er niet was, was verboden. Toch had ik het ervoor over, want ik wilde het verhaal dat ik al meerdere keren bekeken had, kon nog niet lezen, nog eens in de herhaling.

Overlijden

Bij het overlijden van een bso-collega hadden de kinderen van de groep behoefte om daar over te praten. Niet alle kinderen hadden al een keer meegemaakt dat er iemand uit hun omgeving dood was gegaan. In plaats van zelf allerlei verhalen te verzinnen over het hoe, wat en waarom kozen we ervoor om boekjes te gebruiken die daarbij aansluiten. Zo hebben we veel voorgelezen uit Lieve oma Pluis en Kikker en het vogeltje. Het is fijn om juist deze verhalen te gebruiken omdat ze zo in de leefwereld van de kinderen passen. Op een simpele manier wordt een moeilijk onderwerp een stuk begrijpelijker.

Baby shoppen

Ik weet nog goed dat Chantal en ik bij allerlei winkels naar binnen gingen om te shoppen voor ons eerste kindje. Kleertjes, knuffeltjes en allerlei andere spullen voor de babykamer. Telkens kwam Nijntje voorbij. Niet zo verwonderlijk, want volgens mij is er voor elk baby-item wel een Nijntje-variant te vinden. Het schattige koppie en de basiskleuren zorgen ervoor dat je er gewoon niet omheen kunt. Al snel lagen er dus een aantal rompertjes, sokjes en mutsjes in de kast voor als de mini geboren zou worden. Veel van de kleertjes zijn daarna ook nog gedragen door spruit nummer twee. Tussen de kraamcadeaus zat er overigens ook genoeg tussen.

Negenmaandenbeurs

Houd je Papa’s wereld een beetje in de gaten, dan weet je dat ik (Maarten) het geweldig vind om jaarlijks de Negenmaandenbeurs te bezoeken. Een bezoek aan de stand van Nijntje kan dan absoluut niet ontbreken. Tijdens de bloggerstour waar ik nu een aantal keer aan mee gedaan heb, gaan we altijd even bij ze langs om de laatste nieuwtjes te horen. Tijdens de beurs van 2020 kregen we onder andere het nieuwe boek nijntjes voorleesfeest cadeau. Een gaaf verzamelalbum van meerdere verhalen die uitgegeven is in verband met de 65e verjaardag van het konijntje.

Musical liedjes in de auto

Het is een flinke tijd geleden dat er bij een oudermagazine een cd bijgesloten zat in een papieren hoesje. Chantal had het niet gemerkt en het blad lag al bij het oudpapier. Bij het naar de kliko brengen ontdekte ik het schijfje en nam het mee de auto in. Wat bleek, van drie verschillende Nijntje musicals stonden de liedjes er op. Zelf vind ik het geweldig om naar kindermusicals te gaan zoals die van Theater Terra, dus deze cd was een schot in de roos. Ik zette deze zelfs aan als de kinderen niet in de auto zaten en zong de liedjes als guilty pleasures mee.

Irritant

Mijn ervaringen met Nijntje zijn niet altijd positief, maar dat ligt niet aan haar. Ik denk dat elke ouder helemaal gestoord wordt als het liedje honderd keer achter elkaar wordt afgespeeld. Vooral als het refrein verwerkt zit in een stuk speelgoed en je kind duizend maal op de startknop drukt. Het wordt dan zo’n oorwurm. Dat gebeurde hier bijvoorbeeld bij een speelgoedtelefoon met onder elk knopje een ander geluidje en een stem die telkens hetzelfde vroeg. Maar ja, als je kind het leuk vind neem je dat voor lief erbij. En anders zijn er altijd nog oordoppen of is ineens de batterij op.

Voorlezen aan mijn kinderen

Hoeveel boekjes van Nijntje ik aan mijn kinderen voorgelezen heb, weet ik niet eens. Thuis hebben we er een aantal liggen en bij opa en oma zijn er weer andere in de boekenkast. Zelfs Nijntje in dialect. De meeste verhaaltjes heb ik wel meerdere keren verteld. Meestal met stemmetjes. Voorlezen op een andere manier lukt mij namelijk niet. Met de jongste die nu vier is, lees ik de boekjes nog regelmatig. De oudste doet wel alsof hij er te groot voor is, maar stiekem luistert hij nog mee. Laatst betrapte ik hem nog dat hij zijn broertje uit een boekje van Nijntje aan het voorlezen was.

Gek?

Nijntje is dus heel vaak op mijn pad gekomen en zal dat ook blijven doen. Deze week zelfs een week lang elke dag. Vind je het gek, een volwassen vent en Nijntje? Wat heb jij met dit konijn? Vertel het me.