Als papa van twee kinderen was het een feest om voorál veel met ze te doen. En als het even kon, dan gingen we met de fiets lekker toeren. Rob met zijn kinderfiets en ik had Maarten achterop. En op een mooie warme zondag gingen we naar de Beerendonck. Er zou ons onderweg een bijzondere verrassing wachten.

Op de fiets naar de Beerendonck

De Beerendonck is een uitgestrekt park in Nijmegen met veel natuurschoon, waterpartijen, speelgelegenheden, bruggetjes, mooie paden, heideplanten, eenden, ganzen en zwanen. Teveel om op te noemen. Maar in ieder geval is het daar puur genieten. Ja…en vroeger moest je op zondag netjes in pak, overhemd en stropdas op pad. Zo kwamen we deze schitterende zondag ook op de Beerendonck aan.

Verkeerde afslag

Destijds stonden er nog geen verwijzing naar bepaalde plekken. We reden over een zandpad, maar die werd al snel smaller. Ik vroeg de kinderen om af te stappen en samen lopend de weg af te leggen met onze fietsen aan de hand. Inééns zagen we twee blote mannen staan met twee ‘gestrekte’ heren. We liepen snel door, want dit was toch geen gezicht. Vanaf hetzelfde pad zagen we iets verderop een rubberbootje langs drijven met twee blote kinderen erin. Wat hadden ze een plezier. De peddels sloegen op het water en dat was maar ál te leuk. Verder achter het struikgewas, kwam een gezette blote vrouw het water uit. Ze liep het pad op waar wij stonden. Aangezien deze zó smal was kon ze moeilijk langs me heen. Ze stootte met haar linkerborst tegen mijn linker elleboog aan, waarop mijn oudste zoon hárdop zei: “Wat heeft die mevrouw een grote tieten, hè pap!!!” Pa natuurlijk een rood hoofd. De mevrouw reageerde niet. Oeps, wat die kinderen al niet zeggen.

Vluchten

Ik, in mijn nette zondagse pak, wist niet waar ik kijken moest. Al snel riep ik: “Stap op de fiets…we gaan de eendjes zoeken!” Onderweg werden er geen vragen gesteld. Voor de jongens was het schijnbaar heel gewoon. Voor mij iets minder. Ik was dit totaal niet gewend. En al snel waren we weg van het naaktstrand. Gelukkig zagen we kwakende eenden en die vonden het brood overheerlijk. Je vraagt je nu af of ik me schaamde…nou nee…maar ik voelde me wel ongemakkelijk in mijn zondagse pak, overhemd en stropdas.

Foutje opgebiecht

Thuis gekomen vertelde ik aan Toos wat we hadden gezien. En wéér riep Rob: “Ja, mama en die mevrouw had héle grote tieten!” We moesten er allemaal hartelijk om lachen. We legden uit dat dit een apart strand was voor mensen die graag in hun blootje lopen en dat wij daar niet naartoe gaan. Tegenwoordig is er een bord geplaatst met een verwijzing daarop. Of het er nóg staat weet ik niet, want ik ben er nooit meer naartoe geweest.

Bloot vroeger

In mijn jeugd werd er thuis niet over bloot gesproken. Dat was eigenlijk taboe. Bloot was alleen voor jezelf en niet voor anderen om te ‘bezichtigen’. Niks geen bloot en niks geen seksuele voorlichting. Je moest het zelf later allemaal maar uitzoeken. En voorál mocht ik mijn broers, vader en moeder niet bloot zien. Ik weet nog goed dat in die tijd op tv een programma was over Adam en Eva in het paradijs. Voor het eerst van mijn leven zag ik een blote Adam en een blote Eva. Mijn moeder schrok zich een ongeluk, want dit was toch te gek voor woorden. Snel werd de uitknop ingedrukt.

Bloot gewoon

Nadat we getrouwd waren was het nog niet zo dat we zomaar bloot door het huis liepen. Later werd dat toch wel anders toen de kinderen er waren. Bloot is toch niet vies en als de kinderen ons weleens bloot zagen was dat heel gewoon. We gingen met de kinderen gewoon in bad…gezellig. Spelen met de rubber eendjes en ander waterspelletjes. Gezellig in bad zingen en vooral veel kletsen met elkaar. Er gewoon een klein feestje van maken.

Praat mee:

Heb jij ook wel eens een situatie meegemaakt waar je liever van wegvluchtte met je kinderen? Hoe gewoon is bloot bij jullie in het gezin?

Deze blog bevat affiliatelinks.