Bijzondere piet-momenten #6: Intochten

Al ongeveer 15 jaar kruip ik rond deze tijd van het jaar in de huid van mijn alter ego piet Macho. Tijdens de vele bezoeken die ik dan breng aan gezinnen, sportclubs en scholen maak ik bijzondere dingen mee. Grappig, ontroerend en schrijnend. In deze serie tot aan 5 december neem ik je mee naar deze momenten. Vandaag: Intochten

Intochten

Een van de meest spannende momenten voor de kinderen is de intocht. Of dat nu de grote intocht van de stad of het dorp is of die op het schoolplein. Zal de goede Sint nu wel komen? Gaat alles goed zoals het moet? In al die jaren heb ik leuke en gekke dingen tegelijk meegemaakt. In deze piet-momenten neem ik je mee naar de leukste aankomstmomenten.

  • Luchtballon: De kinderen op het schoolplein werden verteld dat we aan zouden komen in een luchtballon. Lange tijd hadden de kopjes al omhoog gekeken of ze al een glimp van de ballon konden zien. Met een telefoonverbinding moesten we doen alsof het niet helemaal als gepland ging en dat we ergens op een boerderij in een schuur gestort waren. Feitelijk stonden we twee straten verderop in een camper te wachten met overal stro in ons pak en sprieten in de baard van de Sint. Een paar minuten later waren we de boer dankbaar voor de lift die we naar de school kregen.
  • Politiewagen: Een zwarte piet was door de politie ontdekt op een dak en er werd de vergissing gemaakt dat hij een inbreker zou zijn. Die piet werd ik, de ander durfde niet. Geboeid zat ik achterin een echte politiewagen. Nadat de Sint en andere piet al aangekomen waren, reed de politieauto met gillende sirene en zwaailichten het schoolplein op. Daar werd het misverstand al snel opgelost en mochten de handboeien af.
  • Leeg dorp: Al verschillende jaren loop ik mee in de intocht van een Limburgs dorpje. Fanfare voorop, de helft in kostuum en de andere helft niet. Ik grapte al dat vanaf de scheidslijn de subsidie op was geweest. Sinterklaas in een koetsje en maar liefst twee pieten vormen het gezelschap. Daar loop je dan door het dorp. De eerste straten is er niemand buiten te vinden, hooguit een verbaasd gezicht achter de ramen. Uit verveling prop je dus maar ergens wat pepernoten in een brievenbus. Lange tijd gebeurd er niets, totdat in een bocht ineens alle kinderen en dorpelingen tegelijk staan. Vanuit daar loop je met z’n allen naar het buurthuis. Het duurt bij deze intocht telkens een flinke tijd voordat de sfeer er in zit, maar als het uiteindelijk lukt, blijft het nog lang gezellig.
  • Niet gepland vervoer: Ooit moesten we eens bij een school zijn en mocht ik een bakfiets met cadeautjes rijden. Hoe ik ook trapte, ik kreeg het ding niet verplaatst. Mijn taak werd dan ook overgenomen door mijn collegapiet die vaker op een bakfiets gezeten had. Samen met de Sint moest ik maar naar de school lopen. Totdat er langs de kant een man met een terreinwagentje stond met een laadbak waar je op kon staan. Hij had er een krukje bij om op te stappen. Staand achterop reed hij ons het schoolplein op. We begrepen de verbaasde ogen van de docenten niet, totdat we in de lerarenkamer te horen kregen dat het niet gepland was. Het bleek een medewerker te zijn van een naastgelegen bedrijf die zijn kans schoon zag om een extra verrassing te bezorgen.

Zoals je merkt heb ik al heel wat leuke en vreemde momenten meegemaakt tijdens intochten. Zelfs dat je ergens op een hoekje staat te wachten omdat in de straat waar je heen moest net een andere Sinterklaas liep, zelfs in hetzelfde gebouw. Er zullen vast nog meer leuke intochtmomenten geweest zijn, maar voor nu laat ik het hierbij.

Schrijver: Papa's wereld

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *