Als je te veel zorgen hebt voor een kraamfoto

Al enkele tellen na de geboortes van Liam en Kyran werden ze gebombardeerd tot fotomodel. Zowel Chantal als ik laten onze telefoontjes veelvuldig de camerafunctie gebruiken. Zo hebben we samen een aardige collectie opgebouwd aan foto’s van de eerste weken van onze kinderen. Niet iedereen bouwt die collectie op, zeker niet als je te veel zorgen hebt om aan fotograferen te denken.
Je wordt geleefd na een geboorte
Als vader van een pasgeboren tweede kindje weet je dat je aan alle kanten vragen krijgt. Mijn vrouw heeft haar wensen, onze twee kinderen hebben ieder hun eigen wensen, er loopt nog een hond rond die uitgelaten moeten worden. Dan heb ik het alleen nog maar over mijn eigen gezin. Nog niet over de wensen die mijn drie bazen hebben, blogopdrachten en alle kraamvisite. Oh ja, dan zijn er nog de afspraken bij huisartsen en het consultatiebureau en verschillende nacontroles. Het gekke is dat ik nog niet eens mijn eigen wensen genoemd heb, want die leg ik voor een deel naast me neer om voor de anderen te kunnen zorgen. Ergens ver in de avond, als de kleintjes en mijn vrouw slapen, heb ik wat tijd voor mezelf. Of toch nog even tijd om wat voor het werk te kunnen doen. Ik denk dat ik mijn punt gemaakt heb, als papa van een tweede kindje is mijn leven alleen maar drukker geworden en heb ik soms het gevoel dat ik geleefd word.
Maar wat als…
Kyran werd geboren met 37 weken en een paar daagjes door middel van een inleiding. We zijn blij dat de zwangerschap zover is kunnen komen. In december lag Chantal nog in het ziekenhuis vanwege astma-aanvallen (zie blog). Ik maakte me zorgen om haar gezondheid en in de tweede plaats voor die van Kyran. Wat als de situatie verergerd was? Wat als mijn zoontje veel eerder geboren zou zijn? Gelukkig is het bij ons niet zover gekomen, maar er zijn zat ouders waarbij dit wel het geval is. Zij krijgen te maken met een kindje dat vecht voor het leven als het geboren wordt. Een kindje dat soms nog niet zelfstandig kan ademen, waarvan de longetjes nog niet volgroeid zijn, waarvan het hartje nog niet sterk genoeg is. Zij krijgen te maken met een situatie waarin elke bacterie dodelijk kan zijn. Een situatie waarin een achtbaan van emoties hun leven van dag tot dag bepaalt. Een situatie waarin mijn ‘geleefd worden’ in het niets bij valt. Een situatie waarin het maken van een foto slechts een bijzaak is.
En dan is er een helpende camera
Een fotocollectie opbouwen van de pasgeboren spruit is niet voor iedereen weggelegd. Er zijn een heel stel nieuwbakken ouders die het te druk hebben met verzorgen van hun te vroeg geboren kindje om nog aan foto’s te denken. Stichting Earlybirds fotografie is er speciaal voor deze ouders. Zij maken belangeloos foto’s van de ouders met hun kindje. Professionele fotografen hebben zich bij deze stichting aangesloten en maken een gratis reportage zodat de ouders achteraf toch nog een herinnering hebben aan de eerste tijd. Foto’s maken in een ziekenhuis zorgt al snel voor harde belichtingen en kille plaatjes. De fotografen weten zonder te flitsen de zachtheid en de emoties vast te leggen. Hierbij volgen ze de nieuwe papa en mama een uur in het ziekenhuis zonder ze te laten poseren. De dagelijkse handelingen worden vastgelegd waarbij de fotograaf op de achtergrond blijft. Tijdens het fotograferen wordt er gelet op de interactie tussen ouders en kind, onbetaalbare foto’s die nooit meer over gedaan kunnen worden. Hoe mooi is het als je als ouder tijdens de shoot eventjes niet hoeft te denken aan het ziekenhuis maar even een ‘zorgeloos’ gezin kan zijn. Even kunnen genieten van die eerste momenten met je kindje.

Hoe werkt Stichting Earlybirds fotografie?
Ouders waarvan het kind geboren is tussen de 24 en 36 weken en waarbij het kindje minimaal drie weken in het ziekenhuis ligt, komen in aanmerking voor een reportage. Het enige wat de ouders hoeven te doen, is een aanvraag indienen via de website van de stichting. De ouders krijgen de reportage en twintig tot vijftig digitale hoge resolutie foto’s gratis aangeboden. Aangezien de stichting volledig draait op donaties, wordt om een vrijwillige donatie gevraagd. Na de shoot krijgen de papa en mama de keuze of hun verhaal gedeeld mag worden met anderen, en daar mag best een tijdje over nagedacht worden. Een dergelijke keuze moet je ook niet vanuit een eerste emotie maken.
Met zo’n 150 vrijwillige fotografen heeft de stichting een goede basis om haar werk te doen. Deze fotografen doen dit werk belangeloos, maar krijgen een vergoeding voor reis- en parkeerkosten. Deze kosten worden betaald uit de sponsorgelden die de stichting op diverse manieren ontvangt.
Hoe kan jij helpen?

Wil jij ouders van een te vroeg geboren kindje een mooi moment schenken? Dat kan door een financiële bijdrage op rekeningnummer NL23INGB0006262411 t.n.v. Stichting Earlybirds.
Ben je niet in de gelegenheid om te doneren, dan is de stichting altijd op zoek naar manieren om bekendheid te krijgen. Zoals het schrijven van deze blog bijvoorbeeld.
Haak een Earlybirdje of Nicu voor de kindjes.