Wat fijn dat jouw kinderen zo goed terecht zijn gekomen en dat jouw manier van opvoeden heeft gewerkt. Wat fijn dat het voor jou heeft gewerkt. Jouw manier is niet mijn manier, maar je zult mij nooit horen zeggen dat wat jij doet fout is of fout was. Simpelweg omdat het jouw manier is en omdat ik het nooit van dichtbij heb meegemaakt.
Regelmatig heb ik te maken met een ‘goedadvies’-vader die mij geen advies geeft, maar mij zo ongeveer vertelt dat mijn manier niet de juiste is. Dat ik mijn kinderen te los opvoed, dat ik te soft ben en meer op de strepen moet gaan staan. Ik ben de vader en mijn wil is wet. Zo zou het volgens hem moeten zijn. Hij ziet me als een te makkelijke vader die in het gezin over zich heen laat lopen door iedereen. Dit alles baseert hij op de enkele korte malen die hij mij samen met gezin ziet en wat hij van me leest.
Sorry, ik ben nu eenmaal geen alfaman. Ik voel me niet fijn in een vaderrol, laat mij maar gewoon een papa zijn. Laat mij kijken naar wat mijn kind nodig heeft en daarop reageren. Laat mij op mijn strepen staan als ik dat nodig vind (en geloof me, dat doe ik). Laat mij mijn rol in het gezin spelen zoals ik het momenteel moet spelen. Laat mij mijn opvoeding geven zoals ik dat doe en mij de fouten maken die ik moet maken, net zoals jij ze gemaakt heb. Kort samengevat, laat mij gewoon mij zijn.

Related posts:

Een ode aan mijn moeder Opvoeden is als koken