Registreren voor de kinderopvang, slaan we door?

register_kinderopvangAfgelopen week registreerde ik me als medewerker in de kinderopvang. Hoewel ik al tien jaar werkzaam ben, heb ik me nu MOETEN registreren wil ik werkzaam blijven als pedagogisch medewerker. Volgens de nieuwe wet moet je namelijk vanaf 1 maart 2018 geregistreerd staan als je woont of werkt op een plek waar kinderen worden opgevangen. Waarom? Om de kinderopvang veiliger te maken, maar wordt het zo eigenlijk wel veiliger?

Sinds de zaak ‘Robert M.’ in 2013 staan pedagogisch medewerkers onder continue screening bij de overheid. Jaarlijks wordt gekeken of je Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) nog steeds geldig is. Voorheen was dat enkel bij het in dienst treden. Met de screening wordt duidelijk of je geen strafbare feiten hebt gepleegd die invloed hebben op je functioneren in de kinderopvang.

Het Personenregister Kinderopvang gaat een grote stap verder. Niet enkel degenen die direct met de kinderen werken, maar ook alles daaromheen wordt gescreend. De bestuurders van de opvangorganisatie, het administratieve personeel dat bij de gegevens kan, maar ook de buurvrouw die regelmatig een bakkie koffie komt doen bij de gastouder. Misschien schieten we hier wel iets te ver door. De inwonende zoon of dochter van achttien bij een gastouder moet zich ook laten inschrijven, want je weet maar nooit…

Dat we voorzichtig omgaan met ons meest waardevolle bezit, onze kinderen, is niet meer dan normaal. Dat we bereid zijn om daar heel ver in te gaan, moet inmiddels ook wel bekend zijn. Dat we soms te ver gaan, is inmiddels ook wel bekend. Regelmatig lees je in het nieuws dat er een ouder terecht staat voor het molesteren van iemand die aan zijn/haar kind gezeten heeft. Dat we daarom voorzichtig zijn bij wie we onze kinderen achterlaten, is helemaal niet zo gek. Dat er een controle is, vind ik dan ook niet meer dan normaal. Echter vind ik het een schijnveiligheid.

Met het continu screenen van vaste en tijdelijke medewerkers, uitzendkrachten, stagiairs, vrijwilligers, zelfstandigen en iedereen die structureel aanwezig is op een plek waar kinderopvang geboden wordt, wil het niet zeggen dat er niks kan gebeuren. Er wordt dagelijks gekeken of er iemand een strafbaar feit heeft gepleegd waarna een seintje naar de GGD en naar de opvang gaat zodat actie ondernomen kan worden. Daar gaat al een stuk mis volgens mij. Het strafbare feit moet namelijk wel ontdekt worden en de dader gepakt. Het kan immers zo zijn dat er mensen werkzaam zijn die al jaren onder de radar blijven en door kunnen gaan met zaken die niet kunnen. Heel simpel, niet gepakt is geen aantekening is geen melding in het VOG is geen sanctie.

Dan het volgende, waar houden we op met screenen? Het achttienjarige inwonende kind van de gastouder kan misschien helemaal veilig zijn, maar het kind van vijftien dat al meerdere keren in contact is geweest met politie in verband met geweld of andere zaken? Is het dan wel veilig in huis? De buren van de kinderopvang die dagelijks een slok teveel op hebben, zijn die eigenlijk wel veilig genoeg? Of nog directer, die ouder die dagelijks zijn/haar kind vrolijk komt afgeven en ophalen, waarom worden die eigenlijk niet gescreend?

Het register boezemt ook angst in bij medewerkers. Zo las ik laatst bij een gastouder de melding dat zij voortaan tijdens werktijden geen bezoek meer zal ontvangen. Personen die normaal gesproken een kopje koffie zouden komen drinken, moeten dit bij haar nu na werktijd komen doen. Waarom? Omdat de gasten die dat regelmatig doen zich ook zouden moeten registreren, maar als zij dit niet zouden zijn de gastouder in de problemen zou zitten bij controle.

Sta je eenmaal geregistreerd, dan blijf je er in staan. Mocht je toch ergens op betrapt worden op kindermishandeling of –misbruik, dan zorgt het register ervoor dat je niet meer aan de slag kan komen in het werkveld. Geen slechte zaak. Dat er op die manier een ‘zwarte lijst’ ontstaat juich ik alleen maar toe. De constante screening gaat wat mij betreft soms wat ver, als medewerker moet je dus eigenlijk jaarlijks bewijzen dat je niks verkeerds hebt gedaan. Even rot gezegd, je bent ‘schuldig’ tot je kunt bewijzen dat je niks gedaan hebt en dat elk jaar weer.

Toch denk ik dat de registratie zijn doen voorbij schiet. Pluk de rotte appels eruit, plaats deze op een lijst in een register zodat werkgever en controle-instanties toezicht kunnen houden. Elke medewerker registreren gaat mij net wat te ver, maar goed… om mijn baan te behouden en mijn gezin te kunnen onderhouden…

Schrijver: Papa's wereld

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *