Ik hoor het geluid van de rol plakband die afgestroopt wordt. Dat klinkt niet als een klein stukje. Daar moet vast iets heel groots worden vastgeplakt denk ik nog. Aan tafel kijk ik wat er geknutseld wordt en zie hoe twee stukjes papier van nog geen twee centimeter groot aan elkaar bevestigd worden met een meter tape. Het verwondert me niet eens meer.

Het is gewoon… iets!

Er wordt wat aangerommeld aan tafel. Scharen knippen lukraak in het papier. Een potje glitter ligt omgevallen op tafel en stuift al wat richting de grond. Gaat de stofzuiger blij mee zijn. Knutselwerkjes die klaar zijn lijken op abstracte kunstwerken waarvan je moet raden wat het is. Het is natuurlijk gewoon een ninja of een bloem of… Nou ja, vul maar wat in, want een uur later kan het al veranderd zijn. Het is gewoon hetgeen wat ze er op dat moment in zien.

Materiaalverspilling

Heerlijk vind ik het dat ze hun creativiteit de vrije loop laten. Dat loslaten vind ik nog wel wat lastig zo nu en dan. Ik zie hoe materiaal ‘verspild’ wordt. Hoe in het midden van het papier een rondje geknipt wordt en de rest in de afvalbak verdwijnt. Gescheiden, dat wel. Maar ik weet dat ik er niet zo naar moet kijken. Ze doen hun best met een schaar om te leren goede vormpjes te knippen. Waar ze dat in het papier het beste kunnen doen, dat moeten ze gewoon nog leren zodat ze hetzelfde papiertje vaker kunnen gebruiken. De creativiteit en het plezier zijn nu nog veel belangrijker.

Het moet NU plakken

Toch moet ik telkens lachen als ik zie dat er voor een klein dingetje een halve fles lijm wordt uitgeknepen. Het glittertje verzuipt en zie je haast niet terug in de plakkerige vloeistof. Nog grappiger vind ik het als ze gefrustreerd raken dat het na een minuut nog steeds niet droog is. Nee knul, met die grote plas gaat het wel een paar dagen duren. Hoe vaak je dat ook vertelt, blijven hangen doet het niet. Shit, dan toch maar een stuk plakband er overheen, dan blijft het wel zitten. Nee joh, die plakt niet vast aan iets dat nat is.

Plakkerige verrassing

Het was een verrassing voor mama dat ze maakten. Met een klein beetje hulp qua knipwerk hangt er nu een vlinder boven haar bed. Een heel speciale tapevlinder. Uniek en plakkerig in zijn soort. En mama, die was er blij mee. Zelf bedacht en met heel zorg in elkaar gezet. Veel zorg, honderd kilometer plakband en een liter lijm.